กีตาร์ ขาไมค์ คีย์บอร์ด กลอง คือสิ่งแรกที่เรามองเห็นเมื่อเดินเข้ามาในร้าน

ด้านในตกแต่งสไตล์ห้องซ้อมดนตรี มีโปสเตอร์ศิลปินน้อยใหญ่ที่เราคุ้นหน้าตา มีโซฟารับแขก รวมถึงโต๊ะ-เก้าอี้คอยบริการสำหรับลูกค้าคาเฟ่

PettyRock Cafe คือชื่อสถานที่แห่งนี้ เป็นทั้งห้องซ้อม โรงเรียน และร้านขายอุปกรณ์ดนตรี ตั้งมาจากลูกสาวคนโตของครอบครัวนักดนตรีที่ชื่อ เพชร เจ้าของใบหน้าที่มีเยอะพอ ๆ กับโปสเตอร์ในร้าน

เราติดต่อขอสัมภาษณ์ เพชร-วิมลวัลย์ ทรายสถิตย์ ผ่านคุณพ่อ หลังพบว่าเธอเป็นศิลปินไทยที่ได้ร่วมทัวร์เทศกาลเพลงร็อก Pandemonium Music Festival ณ ประเทศออสเตรเลีย วันนี้เราจึงได้คุยกับเพชรในบรรยากาศสบาย ๆ พร้อมเสียงจอแจของน้องสาววัยกระเตาะและแม่ของเธอ ส่วนคุณพ่อกำลังเดินทางมาจากต่างจังหวัดเพื่อให้ทันนัด ท่านบอกว่า ถ้ามาไม่ทันก็ไม่น่าเสียหายอะไร 

เพราะเพชรที่อายุ 14 ปีตอบคำถามเรื่องชีวิตตัวเองได้

เพชรจับกีตาร์ครั้งแรกตอนอายุ 5 ขวบ 

อีก 2 ปีต่อมา เธอกลายเป็นแชมป์โลกกีตาร์ไฟฟ้า

เล่นดนตรีเปิดหมวกจนค่าย Riverman Management จากอังกฤษมาขอเซ็นสัญญาตอนอายุ 13 

นับเป็นศิลปินอายุน้อยสุดแห่งค่ายอดีตโปรโมเตอร์ผู้เคยจัดคอนเสิร์ตให้วงร็อกระดับตำนานอย่าง Nirvana บนเสื้อยืดที่เธอสวมใส่

ไม่ว่าคุณจะเป็นคอเพลงร็อกหรือไม่ เราอยากชวนคุณมารู้จักเด็กหญิงที่หัดเล่นกีตาร์ตั้งแต่ข้อมือเล็กกว่าคอของมัน

เพชรของพ่อ

เพชรพาเราชมห้องซ้อมดนตรีของเธอและร้านขายเครื่องดนตรีของพ่อ ระหว่างเล่าที่มาที่ไปของกีตาร์แต่ละตัวให้เราฟัง เราพบว่าเพชรถูกเจียระไนมาอย่างดีโดยพ่อของเธอ

สำหรับต้นเรื่องคนนี้คงใช้คำว่าย้อนกลับไปวัยเด็กไม่ได้ แต่นั่นแหละ เพชรเติบโตมากับพ่อที่ประกอบอาชีพ Sound Engineer มาเกินครึ่งชีวิต

“ตอนนั้นพ่อไม่แน่ใจว่าหนูจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ถ้าเป็นผู้หญิงจะให้ชื่อน้ำเพชร ถ้าเป็นผู้ชายจะให้ชื่อเพชร แต่พอหนูเป็นผู้หญิง พ่อก็ให้ชื่อเพชรอยู่ดี” เธอเล่ายิ้ม ๆ

พ่อหยุดเล่นดนตรีไปช่วงที่เพชรเกิดเพื่อใช้เวลากับเธอ เมื่ออายุได้ 2 ขวบก็พาเธอไปตระเวนดูคอนเสิร์ตด้วยกัน ทำให้เพชรได้เห็นศิลปินมีชื่อเสียงมากมาย เธอเล่าว่ามีคลิปวิดีโอตอนเธอแอบร้องเพลงหน้าเวทีในมือถือของพ่อเยอะมาก นับเป็นกิจกรรมที่พ่อลูกทำร่วมกันบ่อยสุดในช่วงนั้น

เดิมครอบครัวของเพชรอยู่ต่างจังหวัด ก่อนย้ายเข้ามากรุงเทพฯ เพื่อส่งลูกสาวเรียนต่อเมื่ออายุได้ 5 ขวบ โชคไม่ดีที่เพชรป่วยเป็นภูมิแพ้ ไซนัสอักเสบ เด็กหญิงผู้มีน้ำมูกเกรอะกรังจึงถูกครูบอกให้พักการเรียน 

จากแค่ไปดูคอนเสิร์ตกับพ่อ เพชรที่วิ่งเล่นสนุกอยู่บ้านเห็นภาพพ่อเล่นดนตรีตลอดเวลา แม้กระทั่งตอนคุยกับเพื่อนก็ยังเอาโทรศัพท์แนบหูแล้วดีดกีตาร์ไปด้วย เมื่อคราวพ่อเผลอ เพชรบอกว่าเธอแอบหยิบกีตาร์ราคาแพงของพ่อมาลองดีดอยู่เป็นประจำ

ตกหลุมรักเลยไหม – เราถาม 

“ตอนนั้นไม่ได้เห็นเป็นเครื่องดนตรี เห็นว่าเป็นของเล่นเฉย ๆ ค่ะ” เธอหัวเราะ พลางชี้ให้ดูกีตาร์ตัวแรกลายโดราเอมอนที่พ่อซื้อให้ตอน 5 ขวบ มันแขวนอยู่บนชั้นวางอย่างดี “ตัวนี้ไม่ได้มาตรฐานหรอกค่ะเป็นกีตาร์ของเล่น แต่พ่อเอามาปรับสายจนหนูเล่นจริงได้”

ระหว่างนั้น พ่อไม่ได้สนับสนุนให้เธอเล่นกีตาร์เพียงอย่างเดียว ยังหากิจกรรมอย่างวาดรูป รำไทย ว่ายน้ำ ร้องเพลง เดินแบบ หรือแม้แต่ยิมนาสติกให้ลูกสาวทำ ซึ่งอย่างหลังสุดนี้เธอทำได้ดีจนคว้าแชมป์ประเภททีม เป็นตัวแทนประเทศไทยไปแข่งยิมนาสติกเยาวชนรุ่นอายุไม่เกิน 8 ปี ในนามทีมนักเรียนไทย โดยกรมพลศึกษาที่ประเทศจีน และได้คะแนนรวมระดับเหรียญทองกลับบ้าน

หากอยากเอาดีด้านยิมนาสติก เพชรต้องรอจนถึงอายุ 13 จึงจะมีทัวร์นาเมนต์ให้แข่งอีก

จุดเปลี่ยนในชีวิตแรกของคนอื่นอาจเริ่มที่อายุหลักสิบปี แต่เพชรเริ่มหลักหน่วย เธอต้องคิดว่าจะเอาดีด้านนักกีฬายิมนาสติกต่อไป หรือไปต่อในฐานะมือกีตาร์สมัครเล่นที่คุณพ่อสืบทราบมาว่ามีรายการแข่งขันสำหรับเด็กอายุไม่เกิน 8 ปี 

World Championships of Performing Arts ที่ประเทศสหรัฐอเมริกาคือรายการนั้น

สู่เส้นทางแชมป์

ว่ากันว่า World Championships of Performing Arts เปรียบได้กับโอลิมปิกสำหรับการแสดง เพราะเป็นการแข่งขันทักษะทางศิลปะในระดับนานาชาติ ประเภทการขับร้อง การแสดง การเดินแบบ การเล่นดนตรี และการเต้น มีสมาชิกเข้าร่วมกว่า 60 ประเทศ

คุณพ่อรู้ว่าถ้าไปตอนนี้เพชรจะเสียเปรียบ เพราะต้องแข่งกับเด็กอายุมากกว่า ทั้งคู่จึงตัดสินใจซ้อมกีตาร์ไฟฟ้าจริงจังเป็นเวลา 1 ปีครึ่ง พร้อมกับการเรียนพิเศษนอกเวลาประหนึ่งนักเรียนโฮมสคูลไปด้วย

เพชรขึ้นเครื่องบินครั้งแรกในชีวิตพร้อมคุณพ่อและพี่เลี้ยงตอนเธออายุได้ 7 ปี

ไม่ได้ตื่นเต้นมากเท่าไหร่ แต่เธอลืมกีตาร์สำหรับเด็กที่ซ้อมมาตลอดทั้งปีไว้ที่สนามบิน จนต้องจำใจทิ้งมันดีกว่าตกเครื่อง กีตาร์ที่เธอรีบหาซื้อใหม่จึงเป็นสเกลของผู้ใหญ่ที่ต้องปรับตัวใหม่ทั้งหมด

“ยิ่งไปเจอชาวต่างชาติตัวใหญ่ ๆ ยืนคุยภาษาอังกฤษ ถือเบส ถือไม้กลอง หนูยิ่งกลัวเลยค่ะ” เด็กหญิงทำตาโตเมื่อนึกถึงวันที่เธอก้าวเท้าลงสนาม ไม่ใช่แค่ความใหญ่อลังการของสถานที่จัด คู่แข่งก็ทำให้เธอขนลุกซู่

เต็งหนึ่งของการแข่งขันการบรรเลงกีตาร์เป็นเด็กผู้ชายอายุมากกว่า เพชรมีรูปคู่กับเขา เพราะหนุ่มน้อยเดินเข้ามาชมว่ากีตาร์เพชรสวยมาก แต่เขาลงแข่งด้วยเพลง Back in Black ของ AC/DC เพชรบอกว่าเธอแกะเพลงนี้สำเร็จตอนอายุ 10 ขวบด้วยซ้ำ

แต่อะไรเล่าจะเก่งไปกว่าพ่อของเธอ

“เวลาแข่งกีตาร์ พ่อสังเกตว่าคนมักใช้เพลงบรรเลงเพื่อโชว์ศักยภาพกีตาร์ให้เต็มที่ หนูเลยฝึกเพลง Morning Star ของ Vinnie Moore หนักมาก แล้วก็มีอีกเพลงที่แต่งเองด้วย เพราะมีกฎต้องเล่นเพลงตัวเอง”

เพชรเอาชนะคู่แข่งได้สำเร็จ ด้วยการแสดงให้รู้ว่าเธอไม่เป็นสองรองใครทั้งบู๊และบุ๋น 

เราถามเธอต่อว่า Champion of the World Division Winner 2017 วัย 7 ขวบรู้จักคำว่ายิ่งใหญ่หรือยัง

“รู้จักแล้วค่ะ หนูกลับมาโรงเรียนแล้วส่งข่าวให้อาจารย์ใหญ่ เขาให้หนูไปโชว์ตัวหน้าเสาธง หนูมีเพื่อนเยอะมาก ทั้ง ๆ ที่ไม่ค่อยได้ไปเรียน นี่ยิ่งใหญ่แล้วสำหรับหนู” เพชรหัวเราะร่วน เธอสนใจช็อกโกแลตที่พ่อซื้อให้เป็นรางวัลก่อนกลับบ้านมากกว่า

“วันเกิดหนูปีนั้นก็มาเล่นเพลงนี้ตรงนี้ค่ะ” เธอชวนเรามองเครื่องดนตรีกลางห้อง “ตอนนั้นเพื่อนพ่ออัดคลิปหนูไว้ ไม่รู้ว่า Vinnie เห็นคลิปได้ยังไง แต่เขาเอาไปพูดในคอนเสิร์ตของตัวเองด้วยค่ะ 

“นี่คือเพลงที่หนูได้แชมป์”

Smell like Teen Spirits

บางคนมีเป้าหมายชั่วชีวิตว่าอยากเป็นแชมป์โลก ปัจจุบันก็ยังตามล่าหาการเป็นแชมป์อยู่ แต่เพชรคว้าแชมป์มาได้ตั้งแต่ 7 ขวบ เราอยากรู้ว่าเธอจะตามหาอะไร

“หนูตามหาแฟนคลับ ชื่อเสียง หนูอยากเป็นศิลปินใหญ่ที่ให้ความสุขกับคนดูได้”

หลังคว้าแชมป์กลับบ้าน เพชรไม่ได้โด่งดังเป็นพลุแตกในประเทศไทย เธอใช้เวลาหลายปีจากนั้นฝึกซ้อมดนตรี แสดงสดตามเวทีต่าง ๆ เป็นที่รู้จักบนจอทีวีบ้าง แต่หลัก ๆ เธอจะดังอยู่ข้างถนน

อ่านไม่ผิด

หากใครจำได้ เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมามีคลิปนักเรียนหญิงสวมเสื้อคอซองไวรัลมากบนโลกออนไลน์ จากการเปิดหมวกโชว์โซโล่กีตาร์ดุเดือดเลือดพล่านบนถนนเยาวราช

เด็กคนนั้นคือเพชร

@petch_rock

วันนี้ไปเดือดที่เยาวราชมาา 🤩🤩 พี่เป้ อารักษ์ แวะมาให้กำลังใจด้วยย

♬ original sound – petty – PETCH

หลังวิกฤตโควิดมาเยือน การเล่นคอนเสิร์ตตามเวทีต่าง ๆ ก็ลดน้อยถอยลง พ่อเอ่ยปากถามว่าเพชรคิดถึงการเล่นดนตรีสดไหม เมื่อเธอตอบว่าใช่ พ่อก็ดำเนินการติดต่อร้านอาหารให้ลูกสาวมุ่งหน้าเดินตามฝันต่อบนถนนข้าวสารเป็นที่แรก และย้ายไปเล่นที่เยาวราชในเวลาต่อมา 

ความสามารถของเธอไม่ได้ดึงดูดแค่ธนบัตรในหมวก แต่ยังพาให้ค่ายเพลงระดับโลกอย่าง Riverman Management ติดต่อมาขอเซ็นสัญญาตอนเธออายุได้ 13 ปี

เพชรคิดว่าเป็นเรื่องโกหก หลังคุณพ่อช่วยศึกษาข้อมูลจนเจอว่าค่ายเพลง 3 ทศวรรษจากเกาะอังกฤษนี้เป็นอดีตผู้จัดคอนเสิร์ตให้ศิลปินระดับโลกมากมาย อาทิ Nirvana, Rage Against the Machine, Foo Fighters หรือ Green Day ก่อนผันตัวมาเป็นผู้จัดการวงอัลเทอร์เนทีฟร็อกอย่าง PLACEBO จนถึงปัจจุบัน พร้อมศิลปินร่วมสังกัดอย่าง Bryan Ferry, Roxy Music หรือ Deaf Havana ที่เพชรเองก็รู้จัก

“ค่ายนี้ไม่ตลกแล้ว” เธอพูดกับพ่อ คนที่เคยปฏิเสธข้อเสนอจากหลายค่ายเพลงเพราะกลัวสัญญาจะผูกมัดตัวลูก 

หลังตัดสินใจอยู่นาน คุณพ่อยื่นข้อเสนอว่า ขอให้ลูกสาวรับงานที่ไทยได้ มีเวลาเรียนหนังสือ และค่อยไปทัวร์กับค่ายตอนปิดเทอม

Riverman เห็นดีเห็นงามด้วย ส่งให้เพชรกลายเป็นศิลปินอายุน้อยสุดในค่ายด้วยวัยเพียง 14 ปี

พวกเขาเซ็นสัญญากันที่ Riverman Management สาขาประเทศไทย

เด็กสมัยนี้

กระดาษ A4 วางบนพื้นข้างหน้าเรา ปรากฏชื่อเพลงทั้ง 9 ที่วงของเธอต้องเล่นให้ได้อย่างสมบูรณ์แบบบนเวที โดยเป็นเพลงของศิลปินที่ไม่ได้อยู่ในเทศกาลทั้งหมด

อย่างที่บอกไปตอนแรกว่าสาเหตุที่ทำให้เรานัดสัมภาษณ์เพชรเป็นเพราะชื่อของเธอปรากฏอยู่บนไลน์อัปเทศกาล Pandemonium Music Festival 2024 ที่ขนวงร็อกระดับโลกไปทัวร์รอบออสเตรเลีย โดยเพชรจะเล่นเป็นวงเปิดให้กับ PLACEBO, Blondie, Alice Cooper และ Deep Purple ในเดือนเมษายนตามกำหนดการ

แต่ขึ้นชื่อว่าเทศกาลดนตรีต้องรอซื้อบัตรกันข้ามปี อะไรจะเกิดขึ้นก็ได้ การเดินทางไปออสเตรเลียครั้งนี้ของเธอมีเหตุให้ต้องยกเลิกก่อนเราพบกันไม่นาน แม้เพชรจะซ้อมหนักอยู่ทุกวัน

แน่นอน การถูกยกเลิกย่อมทำให้เพชรผิดหวัง แต่เธอไม่มีเวลาให้เสียใจ 

เพราะเพชรกำลังจะไปทำเพลงและโลดแล่นในเทศกาลที่ยิ่งใหญ่ไม่แพ้กันอย่าง TRNSMT Festival แห่งเมืองกลาสโกว์ ประเทศสกอตแลนด์ ในอีก 2 เดือนข้างหน้า โดยมีไลน์อัปบิ๊กเนมคือ Liam Gallagher, The Chemical Brothers และ Snow Patrol

อย่างน้อย การซ้อมหนักคราวนี้ก็ทำให้เธอมีวงดนตรีหญิงล้วนเป็นของตัวเองจากคำแนะนำของพ่อ ประกอบด้วย เพชร ร้องน้ำและกีตาร์, เปาเปา มือเบส, ยูริ มือคีย์บอร์ด และ ฮอลลี่ มือกลอง

“หนูมีไอดอลเป็นวงพี่น้องหญิงล้วน คนโตมือกีตาร์ คนกลางมือเบส คนเล็กคือมือกลอง เขาโตตามกันทันแล้ว แต่ พีโอนี (น้องคนเล็ก) ห่างกับหนู 13 ปี เลยชวนเพื่อน ๆ มาทำก่อน” เธอยิ้ม ตอนนี้เพื่อนของเธอเริ่มทยอยเข้ามา เพราะวง PETCH จะเริ่มซ้อมกันหลังจบการสัมภาษณ์ นั่นทำให้รู้ว่า ‘เด็กสมัยนี้’ ที่คนเขาเรียกกันหน้าตาเป็นยังไง

เด็็กสมัยนี้สดใส สมวัย มีผู้ปกครองมานั่งเฝ้าไม่ห่าง แต่ก็มีระยะพอให้ลูก ๆ ได้เป็นตัวของตัวเองเต็็มที่ เพชรบอกว่าตอนนี้โลกเปลี่ยนไปแล้ว จะชวนคุยเรื่องพ่อแม่กีดกันไม่ให้เรียนด้านดนตรีศิลปะกับเธอคงจะไม่ได้ 

“พอย้ายมาโรงเรียนใหม่ พ่อแม่ไม่มีสิทธิ์เลือกเลย เพื่อน ๆ หนูเริ่มหาความเป็นตัวเอง โตไวขึ้น หนูก็โชดดีมากที่พ่อแม่ให้หนูเลือกเอง”

เพชรเรียนที่โรงเรียนนานาชาติเวลลิงตันคอลเลจ ที่นี่มีการเรียนแบบ IGCSE คือมีวิชาสำคัญ ๆ ที่ต้องเรียนอยู่ แต่มี 3 วิชาที่ต้องเลือก เพชรที่กำลังจะกลายเป็นนางสาววางแผนไว้ว่าเธอจะเลือกเรียนดนตรี การแสดง ธุรกิจ 

ดนตรีกับการแสดงไม่น่าแปลกใจ เพราะเป็นเรื่องที่เพชรสนใจตั้งแต่ยังน้อย แต่ธุรกิจมาจากไหนกัน

“หนูมองว่าธุรกิจจะเป็นอาชีพสำรอง” เพชรพูดเสียงเรียบ “หนูเห็นมาหลายเคสมากที่นักร้อง นักดนตรี เขาล้มเลิกความฝันเพราะมันเป็นไม่ได้ ถ้ามีความรู้เรื่องธุรกิจอยู่บ้างคงไปทำอย่างอื่นได้”

เด็กหญิงที่ไม่จับกีตาร์นานสุด 3 วันเพราะไปเข้าค่ายบอกกับเราว่าเธอยินยอมจะล้มเลิกเส้นทางนี้ น่าสงสัยว่าถึงวันนั้นแล้วเพชรจะไม่รู้สึกเสียดายเลยหรือ 

“เสียดายค่ะ” เธอตอบ “แต่เราก็ต้องทำมาหากินเลี้ยงครอบครัว เพราะการเดินทางสายนี้พ่อกับแม่ก็หาเงินมาทุ่มให้เรามาก

“เมื่อก่อนหนูเล่นดนตรีเพื่อความสนุก แต่ตอนนี้มันเป็นอาชีพ เป็นชีวิตเรา จะกลับไปชอบเหมือนตอนเด็ก ๆ ไม่ได้ หนูต้องเล่นให้เพราะ ให้ดี และประสบความสำเร็จแบบที่อยากเป็น ตอนนี้หนูเลยไม่ได้ เฮ้ย รักกีตาร์จังเลย เหมือนเมื่อก่อนแล้ว

“หนูขอทำไปจนกว่าจะอายุ 25 ถ้าไกลกว่านี้คงเปลี่ยนไปทำอย่างอื่นไม่ทัน มือกลองวงหนูเล่นดนตรีเก่งมาก แต่เขามีอาชีพสำรองว่าจะเป็นนักคอมพิวเตอร์ โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว”

พ่อของเพชร

ปัจจุบันนอกจากเป็นศิลปิน พ่อก็ชวนให้เพชรมาสอนกีตาร์เด็กนักเรียนอายุต่ำกว่า 10 ขวบด้วย 

เพชรบอกว่าเป็นข้อดีที่เริ่มเรียนรู้สิ่งใดตั้งแต่อายุยังน้อย เพราะคนที่ได้ศึกษาก่อนย่อมชำนาญการ แต่นั่นไม่ได้แปลว่าคนที่เรียนรู้ทีหลังจะพัฒนาช้ากว่าเสมอไป

เด็กเจนสนามเรียนรู้สิ่งเหล่านี้จากการแพ้ชนะมานับครั้งไม่ถ้วน

เมื่อลงแข่งทุกคนย่อมอยากเป็นที่ 1 เสมอ เพชรเองก็ยอมรับว่าเธอเป็นคนชอบเอาชนะ แต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือกลัวแพ้หรือไม่

ไม่ใช่แค่ทอง เพชรแท้ก็ไม่กลัวไฟ เธอมองว่าความผิดหวังเป็นชัยชนะด้วยเช่นกัน เพราะมันทำให้รู้ว่าเธอบกพร่องตรงไหน หากไม่เคยแพ้เลยคงเจ็บปวดกว่านี้มาก และเธอมีอ้อมกอดของคนข้างหลังที่ทำให้เธอมีแรงสู้ใหม่

ในวัยเท่านี้ เธอมองความเป็นจริงได้ชัดเจนจนเราประทับใจ สมกับที่คุณพ่อมั่นใจว่าเธอเอาอยู่ สัมภาษณ์คนเดียวได้

ไม่ง่ายที่จะเห็นเด็กผู้หญิงกล้าเปิดอกกับพ่อ พวกเขาแบ่งปันทุกข์ สุข และอนาคตร่วมกันทุกอย่างเพชรเล่าว่าเธอแทบจะไม่มีเรื่องที่บอกพ่อไม่ได้ เพราะเมื่อมีอะไรในใจ เห็นหน้าพ่อเมื่อไรก็หลุดปากพูดทุกที

“เป็นเพราะพ่อให้คำตอบแล้วพ่อก็ไม่ว่า” เธอยิ้มสดใส หารู้ไม่ว่าคุณพ่อกำลังจะเดินทางมาถึง

หากไม่ได้รับการสนับสนุนจากพ่อ ทุกวันนี้จะเป็นยังไง – เราโยนคำถามสุดท้ายให้เพชรตอบก่อนท่านจะปรากฏตัว

“หนูก็คงจะเป็นเด็กที่ชอบกีตาร์เฉย ๆ แต่ไม่เก่งเลยค่ะ” เธอตอบหนักแน่น

ผู้อยู่เบื้องหลังการเจียระไนให้เพชรวับแวววาวทักทายเราอย่างเป็นมิตร หลังย้ำผ่านโทรศัพท์หลายครั้งว่ายังไงก็จะพยายามขับรถมาให้ทัน

หนุ่มใหญ่มองลูกสาวถูกถ่ายรูปอย่างภาคภูมิใจ เขายกโทรศัพท์เก็บภาพของเธอไว้เองบ้าง

ไม่บ่อยครั้งนักที่เพชรจะพูดถึงพ่ออย่างลึกซึ้ง แม้มาไม่ทันฟัง แต่หวังว่าท่านคงได้อ่าน

Writer

ชลลดา โภคะอุดมทรัพย์

ชลลดา โภคะอุดมทรัพย์

นักอยากเขียน บ้านอยู่ชานเมือง ไม่ชอบชื่อเล่นที่แม่ตั้งให้ มีคติประจำใจว่าอย่าเชื่ออะไรจนกว่าหมอบีจะทัก รักการดูหนังและเล่นกับแมว

Photographer

Avatar

ผลาณุสนธิ์ ผดุงทศ

ช่างภาพที่โตมาจากเมืองทอง รักแมว ชอบฤดูฝน และฝันอยากไปดูบอลที่แมนเชสเตอร์