นอกจากตัวหนังจะกำกับโดย Natsuki Seta ผู้กำกับเจ้าของผลงานอย่าง A Letter From Elsewhere เสริมทัพด้วยนักแสดงนำชวนกรี๊ด ได้แก่ Ai Hachimoto นางเอกสาว Little Forest Mei Nagano นางเอกจาก My Love Story!! และ Shota Sometani พระเอกหนุ่มจาก Parasyte เราจึงได้เห็นการรวมตัวของเหล่านักดนตรีอินดี้อีกกว่า 20 กลุ่ม บางคนมาเป็นตัวประกอบ บางคนมาร่วมแต่งเพลงให้หนัง นั่นเพราะโรงหนังของทาคุโอะไม่ได้แค่ฉายหนัง แต่เป็นพื้นที่แสดงดนตรีของนักดนตรีเหล่านี้ด้วย ( หนึ่งในเพลงของหนังที่ชื่อ “Benten-sama wa Spiritual” ก็เป็นเพลงในคอนเสิร์ตปิดตัวโรงหนังนั่นเอง)
เพื่อให้สอดคล้องกับตัวซีรีส์ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับครอบครัว ญาติ และพี่น้อง ผมคงต้องลำดับญาติ House of the Dragon ว่าเป็นซีรีส์ที่มี ‘อายุน้อยกว่า’ แต่มีศักดิ์เป็น ‘พี่’ ของซีรีส์ที่เปลี่ยนโลกโทรทัศน์ไปตลอดกาลอย่าง Game of Thrones โดยพี่ผู้น้องคนนี้ได้สานต่อความสำเร็จเดิม ด้วยการทำลายสถิติยอดผู้ชมเพิ่มขึ้นในทุก ๆ อีพี
บทความนี้จะพาไปสำรวจแง่มุมและประเด็นต่าง ๆ ที่ทั้งเห็นด้วยตาเปล่าและแทรกอยู่ในซีรีส์ House of the Dragon ครับ อาจยาวหน่อย แต่พยายามเก็บให้ครบที่สุด เพราะเนื้อหาบทความจะมีตั้งแต่ฉากหน้าอย่างเรื่องครอบครัว อำนาจของผู้หญิง & คนเป็นแม่ ระบบชายเป็นใหญ่ที่กดทับทุกคน ไม่เพียงแต่ผู้หญิง ความถูกต้อง และหน้าที่ ไปจนถึงเรื่องของสายเลือด และฉากหลังที่โดดเด้งเป็นสามมิติไม่แพ้ฉากหน้าอย่าง ‘อำนาจแห่งมังกร’ ที่มนุษย์ไม่ควรข้องเกี่ยว
**บทความนี้เปิดเผยเนื้อหาสำคัญของซีรีส์ House of the Dragon ซีซั่น 1**
ภาระหน้าที่
“เอกอน (Aegon) มีนิมิต เขาฝันเห็นจุดจบของมนุษยชาติ ความมืดมิดอันไม่สิ้นสุดจากแดนเหนือ และหากปรารถนาจะมีชีวิตรอด จะต้องมีตระกูลทาร์แกเรียน (Targaryen) นั่งอยู่บนบัลลังก์เหล็ก ไม่ว่าจะราชาหรือราชินีก็ตาม คนคนนั้นต้องแกร่งพอที่จะรวมอาณาจักรเป็นหนึ่งเพื่อต่อสู้กับความหนาวเหน็บและความมืดนี้ มันคือหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่จะต้องแบกรับ ที่ใหญ่กว่าทั้งตัวข้า ตัวเจ้า และบัลลังก์ เอกอน ทาร์แกเรียน เรียกนิมิตของเขาว่าบทลำนำแห่งเหมันต์และอัคคี (The Song of Ice and Fire) และลูกหลานของสายเลือดนี้ คือเจ้าชายแห่งพันธะสัญญา (The Prince That Was Promised)”
ความลับใหญ่นี้หรือเจตนาในการพิชิตอาณาจักรตั้งแต่แรกเริ่ม เกิดจากการร่วมเป็นผู้สร้างซีรีส์ของ George R.R. Martin ผู้แต่งหนังสือต้นฉบับ ที่ใส่รายละเอียดนี้เข้ามาผูกโยงกับกริช Catspaw ใน Game of Thrones ที่ อาย่า สตาร์ค (Arya Stark) ใช้เปลี่ยน Night King ให้เป็นบิงซูใน Game of Thrones ซีซั่นสุดท้าย
ทั้งยังเปลี่ยนความเข้าใจทั้งแฟนนิยายและแฟนซีรีส์ Game of Thrones กับผู้อ่าน Fire & Blood ไปตลอดกาล ด้วยการนิยามคำว่า ‘A Song of Ice and Fire’ ใหม่ จากเดิมที่เรา ๆ เข้าใจกันว่าเป็นเรื่องของ จอน สโนว์ (Jon Snow) ที่เป็นลูกครึ่งมนุษย์แดนเหนือ (น้ำแข็ง) และมังกร (ไฟ) หรือเป็นเรื่องของ จอน สโนว์ (ตัวแทนน้ำแข็ง) และ แดเนริส (Daenerys) (ตัวแทนไฟ) ซีรีส์เรื่องนี้คือการยืนยันว่ามันเป็นเรื่องของมังกร (ไฟ) และ White Walker หรือกองทัพคนตาย ซอมบี้หิมะที่นำโดย Night King มาโดยตลอด
หน้าที่นี้นำไปสู่ภาระอันหนักอึ้งของเด็กหญิงอายุ 13 – 14 ผู้ไม่ได้ต้องการเป็นราชินี แต่กลับคู่ควรที่สุดในช่วงเวลานั้น แทนที่จะเป็นองค์ชายเดมอน (Daemon) ผู้เป็นอา และการคู่ควรกับเป้าหมายที่ต้องสานต่อนี้ มีอุปสรรคอยู่ที่ระบบปิตาธิปไตยหรือชายเป็นใหญ่ในยุคกลาง (ที่จะพูดถึงในภายหลัง) เนื่องจากคนจำนวนไม่น้อยคาดหวังให้เป็นบุตรชายคนโตหรือผู้ชายเท่านั้นที่นั่งบัลลังก์เหล็ก และปมปัญหาเรื่องนี้ที่เรนีร่าต้องการพิสูจน์และแบกรับไปด้วยกัน เป็นสิ่งที่ขับเคลื่อนซีรีส์ House of the Dragon
ท้ายที่สุด ทั้ง 3 อย่างที่กล่าวไป นำไปสู่บทสรุปตามที่ เมสเตอร์ เอมอน (Master Aemon) กล่าวไว้กับ จอน สโนว์ ใน Game of Thrones ว่า “Love Is The Death Of Duty“ กับที่ทีเรี่ยน แลนนิสเตอร์ (Tyrion Lannister) เคยพูดต่อประโยคว่า “But Somtimes Duty Is The Death Of Love” ครับ เพราะหากไล่เรียงดูก็จะพบว่า การสร้างเหตุการณ์ตายปลอมของเซอร์ เลอนอ นั้นแหวกขนบตรงเป็น “Death of the Duty is Love” และเขาได้ใช้ชีวิตกับ เซอร์ คาร์ล (Ser Qarl) คู่รักอย่างที่ปรารถนาโดยปราศจากหน้าที่ ความจำเป็น และพันธะที่ต้องแบกรับในชื่อเวแลเรียนและทายาทแห่งดริฟต์มาร์ค (Driftmark) ในขณะที่ของ เซอร์ คริสตัน ความรักที่มากล้นทำให้เขาผิดหวังและสิ้นสุดการเป็นองค์รักษ์องค์หญิงเรนีร่า และสำหรับเซอร์ ฮาร์วิน หน้าที่องค์รักษ์องค์หญิงนำไปสู่ความรักที่ไม่อาจควร และการทำพลาดในฐานะทั้งพ่อคนและองค์รักษ์องค์หญิง นำไปสู่ความตายที่เป็นจุดสิ้นสุดของความรักเช่นเดียวกัน
เมื่อไม่มีมังกร วันหนึ่งคนจึงไม่กลัวมังกรอีกต่อไป และเกิดเป็นเหตุการณ์กบฏโรเบิร์ตที่นำไปสู่การยึดอำนาจ การหลบหนีไปสั่งสมกองทัพของแดเนรีสและเกิดศึกชิงบัลลังก์ใน Game of Thrones ในที่สุด
ในภาพรวมของซีรีส์ House of the Dragon ซีซั่นแรก แม้จะ Time Skip บ่อย และเป็นทั้งข้อดีและข้อเสียที่การเล่าเรื่องเร็วชนิดที่เร็วยิ่งกว่า Game of Thrones ซีซั่น 7 หลายเท่า กระชับ แต่ขาดการลงรายละเอียดและการลงลึกเกี่ยวเหตุผลของตัวละคร เหตุการณ์ ปฏิกริยา ผลลัพธ์ และความเป็นไปของเหตุการณ์ต่อจากนั้น นั่นก็ดูจะเป็นเอกลักษณ์ของ House of the Dragon ไปซะแล้วครับ และผู้สร้างสัญญาว่าจากนี้จะไม่มีการแคสต์นักแสดงใหม่และเร่งเวลาอีกต่อไป เพราะตอนนี้เรื่องราวสงครามมังกรเริงระบำที่แท้จริงเริ่มต้นขึ้นแล้ว และ Pacing ของซีซั่นต่อ ๆ ไปจะคงเส้นคงวาเหมือน Game of Thrones ซีซั่นกลาง ๆ
House of the Dragon เป็นซีรีส์ที่เริ่มต้นด้วยการเป็นภาคแยก Game of Thrones เนื่องด้วย Fire & Blood หนังสือต้นฉบับที่เป็นเรื่องราวภาคก่อนหน้า (Prequel) บอกเล่าเรื่องราว 300 ปีก่อนเหตุการณ์ในนิยาย A Song of Ice and Fire หรือซีรีส์ Game of Thrones แต่เห็นได้ชัดเลยครับตั้งแต่เริ่มทำความรู้จักในอีพีแรก ว่าเรื่องนี้เป็นซีรีส์ Stand Alone ที่ไม่ใช่ Game of Thrones ที่เรารู้จัก
แต่ในขณะเดียวกัน นี่แหละครับคือ Game of Thrones และสาเหตุไม่ใช่แค่เพราะชื่อตระกูลคุ้น ๆ บรรยากาศเคย ๆ แต่ความเป็น Game of Thrones และความถึงลูกถึงคนสไตล์ HBO อย่างความรุนแรง เพศ เหตุการณ์โศกนาฏกรรมสะเทือนใจ ความเป็นพันธมิตรและการทรยศหักหลัง และความสมจริงที่ไม่มีใครเพอร์เฟกต์และเป็นตัวเอก มีแต่ตัวละครสีเทาในโลกที่ทุกคนตายได้ มีด้านดีและด้านแย่ กิเลสตัณหา มีด้านเสน่ห์หาและน่ารังเกียจ กับตัดสินใจด้วยอารมณ์ความรู้สึกมากกว่าเหตุผลในหลาย ๆ ครั้ง ถูกนำมาเล่าใหม่ด้วยสไตล์พงศาวดาร และแนวทางแบบ Family-drama โดยมีแกนคือปิตาธิปไตยหรือลัทธิชายเป็นใหญ่ ที่เป็นสิ่งที่ผู้สร้าง Ryan J. Condal และโปรดิวเซอร์ Miguel Sapochnick มองว่าน่าสนใจ และเป็นสาเหตุที่ทำไมถึงต้องเป็นช่วงเวลานี้ แทนที่จะเป็นช่วงเวลาอื่นใน 300 ปี
ในหนังสือ คณะดำค่อนข้างมีความเป็นตัวเอก และคณะเขียวค่อนข้างมีความเป็นตัวร้ายชัดเจน ในขณะที่ฉบับซีรีส์จะเป็นไปอย่างที่ George R.R. Martin พูดเอาไว้ว่า “เรื่องนี้จะมีแต่คนสีเทา และจะไม่มีตัวละครให้เราชอบอย่าง Arya Stark” ด้วยการพยายามบาลานซ์ให้เห็นว่า ทั้งสองฝ่ายต่างมีดีมีชั่ว และมีเหตุผลกับมุมมองเป็นของตัวเอง ซึ่งแม้จะยังรู้สึกว่าเน้นเทไปทางคณะดำมากกว่าอยู่ดี แต่ก็ถือว่าขยายมุมมองจากหนังสือต้นฉบับได้ดีมากเลยล่ะครับ ทั้งตลอดที่ผ่านมา โดยเฉพาะอีพี 9 – 10 ที่พูดถึงเหตุผลที่ต้องสู้ของทั้งสองฝั่ง เมื่อให้เห็นรอบด้านแล้ว อยู่ที่คนดูจะตัดสินว่าทีมใคร หรือรอดูโศกนาฏกรรมกับสงครามนี้อย่างเป็นกลางและหลังจากที่ทั้งสองฝั่งมีเหตุผลให้ห้ำหั่นและประกาศสงคราม เตรียมพบกับสงครามกลางเมืองเต็มรูปแบบที่ถูกกล่าวขานมานานในในโลก A Song of Ice and Fire ที่ชื่อ ‘ศึกมังกรเริงระบำ (The Dance of Dragons)’ ศึกของ ทาแกร์เรียน vs ทาแกร์เรียน ที่นำไปสู่การล่มสลายของตระกูลทาร์แกเรียนผู้เรืองอำนาจและการสูญพันธุ์ของมังกรในที่สุด ใน House of the Dragon ซีซั่น 2 – 3 หรืออาจถึง 4 โดยซีซั่นต่อไปจะกลับมาสานต่อความค้างคาอีกครั้งในช่วงฤดูร้อนปี 2024 ครับ
