이태원 클라쓰 (2020)
Genre: TV Drama
Country: South Korea
Director: Kim Sung-yoon
Writer: Gwang Jin
Staring: Park Seo-joon, Kim Da-mi
Duration: 1 season, 16 episodes (ความยาวแต่ละตอนโดยประมาณ 65 – 70 นาที และยังออกอากาศอยู่)
Available on: Netflix
*บทความนี้เปิดเผยเนื้อหาบางส่วนของภาพยนตร์
ทันบัม คือร้านเหล้ายอดฮิตในอิแทวอนที่คนมาต่อแถวรอเข้าร้านทั้งคืน ก่อตั้งโดยเจ้าของร้านที่จบเพียงชั้น ม.3 ร้านเล็กๆ ระดับ 3 ดาวที่ร้านใหญ่ในวงการอาหารรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ
หากใครอยากตามไปพิสูจน์ ขอเชิญดูรีวิวร้านนี้ใน Itaewon Class
Itaewon Class สร้างจากเว็บตูนชื่อเรื่องเดียวกัน ผลงานของโชกวังจินเผยแพร่ครั้งแรกใน ค.ศ. 2016 นำแสดงโดย พัคซอจุน และ คิมดามี ออกอากาศทุกวันศุกร์และเสาร์ เวลา 23.00 น. ตามเวลาเกาหลี ผ่านสถานีโทรทัศน์ JTBC ช่องเคเบิลทีวีน้องใหม่ของวงการที่ถนัดทำละครชุดเนื้อหาสร้างสรรค์สังคม ซึ่งแฟนชาวไทยอย่างพวกเราติดตามได้ทุกวันเสาร์และอาทิตย์ ทาง Netflix
ขณะที่กำลังเขียนบทความนี้ เรื่องราวได้ดำเนินมาถึงตอนที่ 6 เข้มข้นจนต้องขอเล่าเรื่องนี้ด้วยตัวเอง
เหตุผลเพราะนี่ไม่ใช่ซีรีส์แผนแก้แค้นธรรมดาๆ หรือเต็มไปด้วยชั้นเชิงฟาดฟันกันด้วยศัพท์ธุรกิจหรูๆ แต่เป็นเรื่องของร้านเหล้าเล็กๆ ในอิแทวอน ย่านคาเฟ่เก๋ๆ ในตอนกลางวันและย่านคลับมันๆ ในตอนกลางคืน
ร้านเล็กๆ ของกลุ่มคนเล็กๆ กับแผนธุรกิจที่ตั้งใจล้มบริษัทด้านอาหารเจ้าใหญ่ในวงการ
ซึ่งถ้าแผนการอันแยบยลของครอบครัวคิมในเรื่อง Parasite คือแผนที่ไม่มีแผน
แผนของพัคแซรอย ผู้เป็นเจ้าของร้าน จบ ม. 3 เรียนรู้การบริหารธุรกิจจากตำราในห้องขัง ตั้งใจเปิดร้านอาหารในย่านที่ค่าเช่าที่ราคาแพงหูฉี่ และอยากมีแฟรนไชส์ทั่วโซล น่าจะเป็นแผนที่ไม่มีใครคิดว่าจะเป็นจริงได้
พัคแซรอย ในวัย 16 ปี เป็นเด็กหนุ่มนิสัยแปลกประหลาดในสายตาเพื่อน ขบถ เป็นตัวของตัวเอง แต่ก็อยู่ในร่องในรอย ระหว่างเตรียมสอบเข้าโรงเรียนตำรวจตามฝัน เขาดันไปมีเรื่องกับลูกชายคนโตของประธานบริษัทที่พ่อทำงานอยู่ เพียงเพราะทนไม่ได้ที่เจ้านั่นมันแกล้งคนไม่มีทางสู้ นั่นทำให้ชีวิตของแซรอยและพ่อเปลี่ยนไปตลอดกาล ต้องออกจากโรงเรียน พ่อตาย ติดคุก
9 ปีต่อมา พัคแซรอยเปิดร้านทันบัมที่อิแทวอนตามที่ตั้งใจ และมีเหตุการณ์ให้เขากลับมาพบเพื่อนเก่าและศัตรูคู่แค้น
เตรียมสมุดและปากกาจดคำคมธุรกิจไว้ได้เลย นี่มันยิ่งกว่าตำราบริหารธุรกิจของสำนักชื่อดังเสียอีก วิธีการทำร้านที่แหวกขนบ การทำการตลาด วิธีหาพฤติกรรมผู้บริโภค เปลี่ยนจากร้านเหงาๆ ให้คนมาต่อแถวเข้าร้านกันทั้งคืน จนร้านใหญ่ในวงการรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ
พัคแซรอยทำได้อย่างไร มาฟังกัน
สปอยล์นะ แต่รู้ก่อนก็สนุกดี
หมายเหตุ : ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ต่างๆ ในบทความนี้เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในละคร
พ่อรวยสอนลูกเลว
“เราจะไม่เอาเรื่องถ้าพวกนายยอมคุกเข่าขอโทษพวกเรา” ประธานบริษัทคู่กรณีบอกจะไม่เอาเรื่อง หลังโรงเรียนโทรไปตามผู้ปกครอง
นี่มัน พ.ศ. ไหนแล้ว ถ้าเป็นละครเรื่องอื่น ตัวเอกคงทำตามที่ขออย่างว่าง่าย แต่พัคแซรอยกลับพูดสิ่งที่คิดออกมาชัดถ้อยชัดคำ
“ผมเห็นเพื่อนในห้องโดนรังแก แต่ครูไม่ดุด่าว่ากล่าวอะไร ผมรู้สึกไม่สบายใจเลยเข้าไปห้าม แต่เขาไม่ฟัง ผมเลยต่อยเขา ผมจะรับโทษที่ผมต่อยเขา แต่ผมไม่สามารถขอโทษเขาได้ครับ เพราะผมไม่ได้รู้สึกเสียใจเลยสักนิด” พัคแซรอยให้การต่อเหตุการณ์ที่เป็นจุดเปลี่ยน
“ผมทำในสิ่งที่ผมเชื่อว่าถูกต้อง นั่นคือสิ่งที่พ่อสอนครับ และผมตั้งใจจะใช้ชีวิตแบบนั้น” พัคแซรอยยืนยัน
พัคแซรอยถูกไล่ออก ขณะที่ลูกชายท่านประธานได้รถใหม่ทะเบียนสวยขับมาโรงเรียน
สองพ่อลูกตั้งหลักชีวิตใหม่ด้วยธุรกิจร้านอาหารเล็กๆ ตามฝัน แต่ไม่ทันจะเปิดร้านก็เกิดอุบัติเหตุรถพุ่งชนพ่อเสียชีวิต เจ้าของรถหรูไม่ใช่ใคร ลูกชายของประธานบริษัทนั่นเอง แม้จะมีแพะมารับบาปและเงินประกันชีวิตมหาศาล แต่เท่าไหร่ก็ไม่พอแลกชีวิตอันมีค่าของพ่อ พัคแซรอยจึงไปมีเรื่องจนต้องเข้าเรือนจำ
ขออ้างหมายเหตุอีกครั้ง เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องราวในละคร
เรียนวิธีบริหารธุรกิจจากหนังสืออัตชีวประวัติศัตรูแค้นในคุก
“ความเชื่อมั่น ความทะเยอทะยาน เป็นเพียงคำพูดของคนไม่เอาไหนที่หยิ่งในศักดิ์ศรี” ชาแดฮีประธานบริษัทชางกาบอกพัคแซรอยในวันที่มาเยี่ยมเขาในเรือนจำ
พัคแซรอยใช้เวลา 2 ปี อ่านหนังสือทุกเล่มที่เขียนถึงความสำเร็จของประธานชางแดฮี และบริษัทชางกา ราวกับกำลังเตรียมแผนการแก้แค้นตั้งแต่อยู่ในคุก เหมือนตัวเอกในเรื่อง The Shawshank Redemption (1994)
หลังออกจากคุก พัคแซรอยมุ่งตรงไปที่อิแทวอนเพื่อเยี่ยมเพื่อนสมัยเรียนที่เป็นรักแรก เขาบอกเธอว่าจะไปทำประมงน้ำลึกแล้วจะกลับมาเปิดร้านที่อิแทวอนใน 7 ปีข้างหน้า
แล้วเขาก็ทำแบบนั้นจริงๆ
ทำไมต้องอิแทวอน
อิแทวอน อยู่ในเขตยงซาน โซล ประเทศเกาหลีใต้
ในสมัยโชซอน อิแทวอนเป็น 1 ใน 4 ย่านพักของนักเดินทางเมื่อมาที่ฮันยาง ซึ่งเป็นชื่อเดิมของโซล เคยเป็นที่ทำการสำคัญของทหารในสมัยอยู่ภายใต้การปกครองของญี่ปุ่น เป็นที่ตั้งของกองทัพทหารสหรัฐอเมริกาช่วงได้รับเอกราช ปัจจุบันเป็นย่านที่ตั้งสถานทูตและที่พำนักของชาวต่างชาติที่อาศัยในโซล ทำให้ย่านนี้เต็มไปด้วยความหลากหลายทางเชื้อชาติและวัฒนธรรม
สำหรับเราอิแทวอนเป็นสีลมผสมเอกมัย โดยเฉพาะแถบที่ค่อนไปทางฮันนัม ซึ่งเป็นที่ตั้งของร้านเสื้อผ้าดังจากต่างประเทศ ร้านกาแฟ ร้านหนังสือ ร้านเสื้อผ้าของนักออกแบบรุ่นใหม่ คลับและบาร์ที่มีทุกแนวและสไตล์ให้เลือกสรร
ปัจจุบันอิแทวอนมีค่าเช่าพื้นที่มีราคาเฉลี่ย 200 ล้านวอน สูงเป็นอันดับต้นๆ ในโซล
ถ้าพัคแซรอยไม่บ้าก็คงบ้ามากที่เลือกทำธุรกิจที่นี่
เริ่มจากคนงาน 3 คน และขาดทุน
ทันบัม ก่อตั้งโดยพัคแซรอยผู้ไม่มีประสบการณ์ทำร้านเหล้ามาก่อน อีกทั้งมีผู้ช่วยอีกสองคน คนหนึ่งเป็นอดีตนักโทษแก๊งอันธพาล อีกคนเป็นพ่อครัวหน้าหวานผู้ไม่มีฝีมือด้านการทำอาหาร
แรกเริ่มเดิมที พัคแซรอยคิดว่าร้านไม่มีลูกค้าเพราะไม่ได้โปรโมต เขาจึงสั่งชุดสัตว์มาใส่แจกใบปลิว ซึ่งคงจะได้ผลดีเยี่ยมหากที่นี่ไม่ใช่อิแทวอน หากร้านยังเงียบเหงาแบบนี้ต่อไปทันบัมอาจจะต้องปิดตัว
แต่แล้วพัคแซรอยก็พบสาวน้อยคนหนึ่ง
ความช่วยเหลือที่มาจากมือขวาไอคิว 162
โชอีซอ คือนักเรียนชั้นมัธยมปลายที่มีผลการเรียนอันดับ 1 มีไอคิว 162 มีความสามารถทั้งดนตรีและกีฬา อีกมุมหนึ่งเธอเป็นอินฟลูเอนเซอร์ที่มีผู้ติดตามมากถึง 760,000 คน หาเงินจากการลงโฆษณาและทำคอนเทนต์ในโซเชียล
ชีวิตของเธอสมบูรณ์ไปเสียทุกอย่าง สอบเข้ามหาวิทยาลัยดังสำเร็จ แต่เธอไม่ชอบใจ จนวันหนึ่งมาเจอพัคแซรอย เธอจึงเสนอตัวขอเป็นผู้จัดการร้าน
“ร้านมีปัญหาที่ต้องรีบแก้ไขมากกว่าเรื่องโปรโมต ไม่บอกก็รู้ว่าที่มาถึงวันนี้ได้เพราะใจสู้ล้วนๆ การตกแต่งที่ไม่เข้าที่เข้าทาง พนักงานไม่มีหัวเรื่องการบริการ เป็นร้านที่ไม่มีทั้งเอกลักษณ์และมาตรฐาน” โชอีซอในวัย 20 ปีวิเคราะห์ร้านทันบัมอย่างเฉียบขาด
ท่าทางการวางมือตอนเสิรฟ์อาหาร เมนูที่ไม่มีรูปภาพและรายการอาหารแนะนำ ไฟร้านที่สว่างเกิน หน้าตาของอาหารที่ถ่ายรูปไม่สวย และรสชาติที่อยากได้โซจูมาล้างปากทันที
“ไม่จำเป็นต้องมีเมนูเยอะหรอกค่ะ คิดเมนูเด่นที่น่าสนใจสักเมนูและวัตถุดิบที่ใช้ร่วมกันได้สักสองสามอย่าง เพื่อลดการขาดทุน” โชอีซอบอกพ่อครัว
หลังจากเปลี่ยนการตกแต่งร้านใหม่ให้โดนใจ ใช้พลังโซเชียลมีเดียโปรโมตให้คนมาที่ร้าน ยอดก็เพิ่มมากขึ้น แต่วิธีการนี้ทำยอดขายดีๆ ได้ไม่นาน ถ้าไม่อยากขายดีเฉพาะช่วงที่บล็อกเกอร์มารีวิวร้าน ผู้ประกอบการต้องตามดูต่อ
สิ่งที่มัดใจลูกค้าให้กลับมาคือรสชาติ
เหตุผลที่เจ้าใหญ่ในวงการเติบโตยั่งยืน คือสูตรอาหารและการรักษามาตรฐานความอร่อยนั้น
เราชอบการร่วมแรงร่วมใจของชาวทันบัม ไม่ใช่แค่กายบริหารตอนเช้า แต่คือการพูดกันตรงๆ เพื่อให้รสชาติอาหารพัฒนาตาม
ปากต่อปากทำให้ทันบัมมีคนมาต่อแถวหน้าร้านตลอดคืน ส่งสัญญาณให้ร้านใหญ่ๆ ในละแวกหันมามองปรากฏการณ์นี้ และหาแผนหนีทีไล่มาต่อสู้
เป้าหมายของฉันคือเปิดแฟรนไชส์ทันบัม
“ฉันไม่คิดอยู่แล้วว่ามันง่าย จะทำทั้งที่มันยากนี่แหละ ฉันทำคนเดียวมันคงจะยากเกินไป แต่ฉันมีพวกนายนี่นา” พัคแซรอย บอกทีมในร้านที่ตอนนี้นอกจากโชอีซอซึ่งเป็นผู้จัดการร้าน คิมแซรอยยังได้ลูกชายคนเล็กของชางแดฮีประธานบริษัทชางกาที่หนีออกจากบ้านมาใช้ชีวิตตัวเองมาทำงานในร้านด้วย
โปรดติดตามต่อในตอนต่อไป
ระหว่างอินอยู่ก็หาข้อมูล “คำแนะนำสำหรับผู้สนใจเริ่มต้นทำธุรกิจในเกาหลี” ของสถานทูตหรือกรมการค้าไปด้วย แต่ยากเกินไปเลยว่าจะไปยื่นใบสมัครเป็นเด็กฝึกงานของร้านทันบัมก่อน
อยากไปยื่นให้ถึงมือคุณพัคแซรอยเลย (ทำมือรูปหัวใจ)
