บ่ายแก่ๆ…

ห้อง 1 คูหา หัวมุมตึก ผนังและโต๊ะเก้าอี้สีขาวสะอาด ป้ายหน้าร้านเขียนว่าที่นี่แหละคือแบร์ลู (Berlu)

ชายร่างสันทัดเดินผ่านเข้าไปประจำที่หลังโต๊ะวางอาหารหน้าร้าน

ไม่วายจะทันได้ยินเสียงทักและรอยยิ้มใต้หน้ากาก ที่ทำให้เจ้าของใบหน้าหางตาตกทั้งสองข้าง

(แปลจากภาษาอังกฤษ) “คุณอุ้มใช่ไหมครับ”

“อ๊า.. ใช่ค่ะ มารับขนมที่สั่งไว้ค่ะ เป็นเพื่อนเอิร์ลด้วยค่ะ” แนะนำตัวเสียยาว พาดพิงไปถึง เชฟเอิร์ล-อัคพงศ์ นิลสม อีกต่างหาก

ก็ตื่นเต้นนี่นา ตามไอจีขนมร้านแบร์ลูมาตั้งนาน อ่านเรื่องของ เชฟวินซ์ หวิน (Vince Nguyen) มาก็เยอะ ได้เจอตัวจริงวันนี้เอง

ชีวิตและขนมหวานของ วินซ์ หวิน อดีต นศ.แพทย์ที่ลาออกมาทำร้าน Fine Dining ในพอร์ตแลนด์

เอาขนมของวินซ์กลับมาบ้าน เปิดกล่องลองกันกับลูกสาวและสามี

มีขนม 3 อย่าง เค้กหนึบใบเตยอร่อยให้ผ่าน เครปไส้มะพร้าวขูดใบมะกรูดสับโรยหอมเจียว อร่อยแปลกๆ ส่วนอีกอันหน้าตาเหมือนบัวหิมะไส้เผือก บ้านดิฉันไม่เก็ต! คือมันหวานน้อยมากกก (แถวเพชรบุรีคงเรียกว่าไม่หวาน) ลูกสาวชิมเข้าไปแล้วบอกว่าคายได้ไหมแม่

ร้อนถึงเอิร์ล

คืนนั้นถึงกับโทรไปคุยว่าเชฟวินซ์นี่เขาคืออะไรยังไง เอิร์ลยืนยันมาว่าเขาน่าสนใจจริง เพียงแต่ขนมที่ทำอาจจะไม่ได้ถูกใจทุกคน เพราะหวานน้อย ไม่มีกลูเต็นและนมไข่ แต่ยังไงไปคุยกับเขาเถอะ คนคนนี้มีของ

ก็เลยนัดโทรไปคุยกับวินซ์

คุยจบรักฮีเลย

เข้าเรื่องละนะ

หัวดีไปเป็นหมอ เหลือขอไปเป็น…
…เชฟ

นี่คือทัศนคติของคนจำนวนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่คนเอเชียที่อพยพมาอยู่อเมริกา

พ่อแม่วินซ์ไง ผลผลิตของครอบครัวเวียดนามพลัดถิ่น ที่ย้ายมาตั้งรกรากที่ออเรนจ์เคาน์ตี้ แคลิฟอร์เนีย เมื่อรุ่นก่อน ที่เชื่อว่าความขยันและการศึกษา จะทำให้คนได้เป็นหมอ เป็นทนาย ร่ำรวย มีชีวิตดีๆ

ครอบครัวของวินซ์เลยมีแต่หมอและทนาย

วินซ์ก็เป็นเด็กตามสูตร หัวดี เรียนโรงเรียนเอกชนแพงๆ มาตลอดชีวิต กำลังเรียนมหาลัย จะไปเป็นหมอเด็ก

ชีวิตและขนมหวานของ วินซ์ หวิน อดีต นศ.แพทย์ที่ลาออกมาทำร้าน Fine Dining ในพอร์ตแลนด์

แต่อยู่ดีๆ วันที่ไปทำงานพิเศษเป็นเด็กเสิร์ฟให้บริษัทเคเตอริ่ง

วันนั้นคนขาด วินซ์ซึ่งอายุน้อยที่สุดถูกโชคชะตาคว้าตัวไปช่วยงานในครัว

เขาพบว่าตัวเองชอบทำอาหารมาก

เลยลาออกจากเรียนหมอ

ไปสมัครเรียนโรงเรียนสอนทำอาหาร แล้วก็ไม่หวนกลับไปเดินบนเส้นทางเดียวกับที่บ้านอีกเลย

ง่ายๆ อย่างนั้นแหละ

ถามว่าพ่อแม่ช็อกไหม

ช็อกสิ

ผ่านมาสิบปี วินซ์ไปทำงานกับร้านอาหารโคตรจะดังมาทั่วโลก เปิดร้าน Fine Dining ชื่อแบร์ลูที่พอร์ตแลนด์จนได้รางวัล 1 ใน 10 Best New Restaurants in America ของ Robb Report เมื่อปีที่แล้ว

เมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน พ่อวินซ์ยังบอกให้ไปเรียนเภสัชฯ อยู่เลย

ชีวิตและขนมหวานของ วินซ์ หวิน อดีต นศ.แพทย์ที่ลาออกมาทำร้าน Fine Dining ในพอร์ตแลนด์

พ่อแม่เนอะ ยังไงก็อดเป็นห่วงไม่ได้

วาดฝันว่าลูกชายคนเดียวจะใส่เสื้อกาวน์สีขาว อยู่ดีๆ ลูกก็ใส่ชุดดำมายืนทำกับข้าวซะงั้น

ถามว่าวินซ์แคร์ไหม

ไม่สิ

ผ่านมาสิบปี ประสบการณ์ยิ่งลับให้ความคิดสร้างสรรค์และฝีมือของเขาเฉียบคมขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็เฉือนเอาของอะไรที่ไม่จำเป็นออกไป เหลือไว้แต่ความ…

น้อย-มาก

ชีวิตและขนมหวานของ วินซ์ หวิน อดีต นศ.แพทย์ที่ลาออกมาทำร้าน Fine Dining ในพอร์ตแลนด์
คุยกับเชฟอเมริกันเชื้อสายเวียดนาม เส้นทางชีวิตที่พลิกผันจากกุมารแพทย์ สู่เจ้าของร้านอาหาร Fine Dining ที่ยืนหยัดได้ในยุคโรคระบาด

ดูอาหารแต่ละจานของวินซ์แล้ว อาจจะทำตัวไม่ถูกไปวูบหนึ่ง

มันดูคลีนมาก และดูน้อยมาก

วินซ์บอกว่าเขาเป็นคนวอกแวกง่าย

อะไรก็ตามที่ทำ จึงต้องมีรายละเอียดน้อยที่สุด ใจจะได้จดจ่อกับสิ่งน้อยๆ ที่อยู่ตรงหน้า

เขาไม่เคยใส่ผักเพียงเพื่อตกแต่งหน้าอาหาร

ทุกอย่างที่อยู่ในจาน มีขอบเขตชัดเจน และทำหน้าที่มากกว่าหนึ่งอย่างเสมอ

คนที่ได้กินอาหารของวินซ์ (ซึ่งน้อยอีกนั่นแหละ แค่คืนละ 12 คน) ต่างบอกว่าเป็นประสบการณ์ที่คาดไม่ถึงจริงๆ

คุยกับเชฟอเมริกันเชื้อสายเวียดนาม เส้นทางชีวิตที่พลิกผันจากกุมารแพทย์ สู่เจ้าของร้านอาหาร Fine Dining ที่ยืนหยัดได้ในยุคโรคระบาด
ซูกินีอาบเอิบอยู่ในไขกระดูกที่เคี่ยวด้วยน้ำส้มจากข้าว
คุยกับเชฟอเมริกันเชื้อสายเวียดนาม เส้นทางชีวิตที่พลิกผันจากกุมารแพทย์ สู่เจ้าของร้านอาหาร Fine Dining ที่ยืนหยัดได้ในยุคโรคระบาด
ต้นกระเทียมย่างกับกุ้งแม่น้ำมีรอยบากตรงกลาง คล้ายนัยน์ตาของงูที่ชุ่มไปด้วยน้ำมันจากใบมะเดื่อ ราดด้วยชารูบาร์บและซุปใสเคี่ยวจากกุ้งที่อยู่ในหลอดทดลอง
คุยกับเชฟอเมริกันเชื้อสายเวียดนาม เส้นทางชีวิตที่พลิกผันจากกุมารแพทย์ สู่เจ้าของร้านอาหาร Fine Dining ที่ยืนหยัดได้ในยุคโรคระบาด
ข้าวเกรียบทอดทาน้ำมันคาโนล่าเพียงบางๆ…

เวียร์ดมั้ยที่ทำขนมเวียด

เรื่องมันเกิดจากโควิด

ร้านปิด ใครจะทำไฟน์ไดนิ่งนั่งชิดๆ มากินอาหารกับคนแปลกหน้าได้ใช่ไหมล่ะ

วินซ์เลยต้องหาทางออก

เขาไม่เคยทำขนมเวียดนามมาก่อน แต่อย่างน้อยก็รู้ว่ารสชาติและเนื้อขนมเป็นอย่างไร

เขาหาสูตรจากอินเทอร์เน็ต แล้วดัดแปลงให้เป็นขนมของเขาเอง ทำขายเฉพาะเสาร์-อาทิตย์

ขนมเนื้อหนึบ หวานน้อย ไม่มีนม ไม่มีไข่ ใช้วัตถุดิบออร์แกนิกและทำเองหมด ไม่เว้นแม้แต่เส้นลอดช่องในขนมหวานเย็นที่เรียกว่าแจ่ (Che) ซึ่งบอกเลยว่าอร่อยจริงๆ

คนต่อคิวกันยาวสิ เราไปมา 3 ครั้ง คนเยอะทุกครั้งเลย

คราวนี้วินซ์เลยคิดว่ากลับมาเปิดไฟน์ไดนิ่งใหม่เดือนหน้า จะหาเรื่องให้ตัวเองอีกรอบ ด้วยการทำเป็น Vietnamese Tasting Menu เพราะเห็นร้านเล็กๆ อย่างนี้ แต่เป้าหมายของเขาคือการมีร้านอาหารพอร์ตแลนด์ที่ประสบความสำเร็จระดับประเทศ แต่ขณะเดียวกัน สิ่งที่ทำให้เขาดีใจมากกว่าได้รางวัล ก็คือมีประกันสุขภาพให้กับลูกน้องทั้ง 5 เขาบอกว่า ยอมให้เต็มร้อยกับคนเพียง 5 คน ดีกว่าให้ 50 คนแต่เพียงคนละ 50 

คุยกับเชฟอเมริกันเชื้อสายเวียดนาม เส้นทางชีวิตที่พลิกผันจากกุมารแพทย์ สู่เจ้าของร้านอาหาร Fine Dining ที่ยืนหยัดได้ในยุคโรคระบาด
ภาพ : Nick Muncy for Toothache Magazine
คุยกับเชฟอเมริกันเชื้อสายเวียดนาม เส้นทางชีวิตที่พลิกผันจากกุมารแพทย์ สู่เจ้าของร้านอาหาร Fine Dining ที่ยืนหยัดได้ในยุคโรคระบาด
ภาพ : Christine Dong

ที่เป็นอย่างนี้เพราะ…

ราศีเมถุน

วินซ์เกิดเดือนมิถุนาฯ

เขาว่าคนราศีนี้ มีหลายบุคลิกอยู่ในคนเดียว

บางทีก็ขี้เล่น บางทีก็จริงจัง บางทีก็สร้างสรรค์ บางทีก็ดูดุ

วินซ์ใส่เสื้อผ้าสีดำ แต่ร้านของเขามีแต่สีขาว

ตอนทำ Chef’s Table ที่เป็นไฟน์ไดนิ่ง เขาดูเคร่งขรึมจริงจัง เข้าถึงยาก

แต่พอมาทำร้านขนม เขากลับยืนปิ้งข้าวเกรียบควันโขมง ยิ้มแย้มโบกไม้โบกมือกับลูกค้า

เราก็ราศีเมถุน

คนถึงงงไงล่ะ (อ่านประโยคนี้ยังงงเลย ฮ่าๆ)

แต่เราเข้าใจนะ เราก็เป็นแบบนั้นแหละ สนใจอะไรก็ลงมือทำเลย ทำแบบทุ่มสุดตัวด้วย

แต่มีอย่างหนึ่งที่วินซ์บอกว่าไม่ต้องทำเหมือนเชฟคนอื่นก็ได้

…สัก

เขาบอกว่ามีอาหารเป็นที่ปล่อยของแล้ว ไม่ต้องสักหรอก

เราว่าเกลี้ยงๆ อย่างนี้ก็เหมาะกับเขาดีอยู่แล้ว

จะได้มองอาหารเนอะ ไม่ต้องดูแขนเชฟ

อ้อ ลืมบอกไป ชื่อร้าน Berlu มาจากคำว่า Hurluberlu ในภาษาฝรั่งเศส ที่แปลว่า An Eccentric Person ไม่ได้แปลกหรอก เราว่าเชฟวินซ์เขามีของ

www.Berlupdx.com 

www.instagram.com/berlupdx

Writer

สิริยากร พุกกะเวส มาร์ควอร์ท

สิริยากร พุกกะเวส มาร์ควอร์ท

อดีตนักแสดงและพิธีกร จบการศึกษาจากคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ย้ายมาเป็นพลเมืองพอร์ตแลนด์ ออริกอน ตั้งแต่ปี 2012 ปัจจุบันเป็นคุณแม่ลูกสองของน้องเมตตาและน้องอนีคา เธอยังสนุกกับงานเขียนและแปลหนังสือ รวมทั้งเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ในเมืองนอกกระแสที่ชื่อพอร์ตแลนด์