นี่เป็นการมาทะเลครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ แต่เราก็ยังไม่ลงเล่นน้ำเหมือนเดิม เราใช้เวลากับการเดินริมชายหาด ปล่อยให้ธรรมชาติ สายลม แสงแดด ปะทะร่างกาย ปล่อยให้ใจล่องลอยไปกับเสียงคลื่นกระทบฝั่งและแสงสว่างของพระอาทิตย์ นอนอ่านหนังสือเล่มที่อยู่บ้านแล้วอ่านไม่จบสักที และทั้งหมดนี้ทำให้ใจเย็นลงได้มากทีเดียว

อีกหนึ่งสิ่งที่เราชอบมาก ๆ คือการสังเกตผู้คนและบรรยากาศริมชายหาด แล้วเราก็ตัดสินใจลุกขึ้น เดินลงไปเล่นริมชายหาด ตลอดการเดิน เราพบผู้คนในอิริยาบถแตกต่างกันไป มีทั้งเสียงหัวเราะ ความสนุกสนานของเด็ก ๆ ที่ตื่นเต้นกับการวิ่งเข้าหาคลื่น เสียงของน้องหมาที่กำลังวิ่งเล่น หรือบางคนก็นั่งเงียบ ๆ เพื่อปลดปล่อยความรู้สึกให้ผ่านพ้นไป 

แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทุกคนทั้งชายหาดเฝ้ารอร่วมกัน คือ พระอาทิตย์ที่กำลังจะลับขอบฟ้าซึ่งฉายแสงสีนวล ก้อนเมฆ ท้องฟ้า และน้ำทะเล กำลังผสมผสานเป็นสีเดียวกันราวกับกำลังเต้นระบำ เราประทับใจกับสีท้องฟ้ามาก เพราะมันคือสี Vanilla Sky แบบที่เราชอบ เป็นช่วงเวลาสั้น ๆ เพียง 10 นาทีที่ไม่ว่าจะทำกิจกรรมใด ๆ อยู่ก็ต้องหันมามอง 

สำหรับเรา นี่ถือเป็นช่วงเย็นของวันที่ดีมาก ๆ เป็นความรู้สึกของการพักผ่อนอย่างแท้จริง เป็นเรื่องเล็ก ๆ ที่เราได้หยุดมอง ได้ทำความเข้าใจกับตัวเอง ปลดปล่อยร่างกายไปตามความรู้สึก เป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ยังคงอยู่ในใจเสมอ เพราะทำให้พลังงานภายในจิตใจของเราเพิ่มขึ้น จนพร้อมจะกลับไปลุยงานอันหนักหน่วงได้อีกครั้ง 

ขอบคุณนะพลังงานธรรมชาติ 

Write on The Cloud

Photo Essay

ถ้าคุณมีเซ็ตภาพถ่ายที่อยากมาอวดในคอลัมน์นี้ ช่วยส่งเซ็ตภาพพร้อมคำบรรยาย(แบบไม่ยาวมาก) รูปถ่ายผู้เขียน ประวัติส่วนตัวผู้เขียน ที่อยู่ เบอร์โทรติดต่อ และชื่อ facebook มาที่อีเมล [email protected] ระบุหัวข้อว่า ‘ส่งต้นฉบับสำหรับคอลัมน์ Photo Essay

ถ้าเซ็ตรูปของคุณได้รับการตีพิมพ์ลงในเว็บไซต์ เราจะส่งสมุดลิมิเต็ดอิดิชัน จาก ZEQUENZ แบรนด์สมุดสัญชาติไทย ทำมือ 100 % เปิดได้ 360 องศา ให้เป็นที่ระลึกด้วยนะ

Writer & Photographer

อภิชาติ รุ่งแสงวีรพันธ์

อภิชาติ รุ่งแสงวีรพันธ์

สถาปนิกชุมชนที่สนใจงานออกแบบสภาพแวดล้อมของเมืองและชุมชนอย่างมีส่วนร่วม เพราะเชื่อว่าทุกคนสามารถออกแบบได้ รวมถึงชื่นชอบการนั่งฟังคุณลุง คุณป้า เสนอแนะไอเดียต่าง ๆ ผ่านสิ่งที่อยากให้เกิดขึ้นจริง