ประตูบานเฟี้ยมเปิดกว้างรับลมเย็นริมคลอง เก้าอี้ไม้และ bean bag กระจัดกระจายให้แขกนั่งอ่านหนังสือหรือจิบกาแฟอย่างสบายใจ เสียงเพลงเบาๆ กล่อมบรรยากาศและวิถีชีวิตสงบเงียบในบ้านไม้ 2 ชั้นเล็กๆ ย่านบางลำพู  Canale Hostel (คานาเล่ โฮสเทล) มอบความรู้สึกเหมือนอยู่ในชนบท ทั้งที่จริงๆ แล้วที่พักแห่งนี้อยู่ห่างจากถนนข้าวสารชั่วระยะเดินเพียง 5 นาที

ปิ๋ม-อรอาภา โล่ห์วีระ สถาปนิกสาวรับงานออกแบบอาคารตามตัวตนลูกค้าเป็นอาชีพหลัก เธอใช้เวลากว่า 2 ปีมองหาสถานที่ที่จะใส่ความเป็นตัวเองลงไปได้ทุกซอกทุกมุม เมื่อสบโอกาสเจอบ้านเช่าทำเลดีใกล้บ้าน ปิ๋มก็ตัดสินใจปรับปรุงอาคารอายุราว 70 ปีเป็นที่พักชื่ออิตาเลียนที่แปลว่าคลอง (canal)

“พอเจอที่นี่ เรารู้เลยว่ามันใช่ทุกอย่าง หนึ่งมันเป็นบ้านเก่า สองมันอยู่ติดคลอง ถ้าคุณอยากได้บ้านใหม่ติดถนน มีเงินก็ทำได้ แต่ถ้าอยากได้บรรยากาศบ้านเก่าริมคลองแบบนี้ มันสร้างขึ้นมาใหม่ไม่ได้ แล้วขนาดเราบ้านอยู่แถวนี้ยังไม่เคยเดินเข้ามา นับประสาอะไรกับคนอื่น โลเคชั่นมันเจ๋งมาก เราอยากพิสูจน์สมมติฐานว่าสิ่งที่เราชอบ มันมีคนชอบเหมือนกับเรา”

เกสต์เฮาส์ราคาย่อมเยา 11 ห้องที่ปิดร้าง กลายสภาพเป็นโฮสเทลที่เก็บเสน่ห์วินเทจไว้ครบถ้วน ร่องรอยเก่าบนไม้ ความไม่สวยเนี้ยบที่ปรากฏบนผนังหรือฝ้าเพดาน ล้วนเป็นตัวบ่งชี้อดีตที่ปิ๋มจงใจรักษาไว้ ชั้นล่างของบ้านเป็นล็อบบี้และเคาน์เตอร์รับแขก ตกแต่งด้วยของเก่าที่เจ้าของทั้งหาซื้อและหยิบของสะสมในบ้านมาจัดวาง แถมยังมีมุมร้านกาแฟเล็กๆ น่านั่งให้แขกที่พักและที่ผ่านได้หย่อนใจกับเครื่องดื่ม

เมื่อเดินขึ้นบันไดไปชั้นสอง ฉันชอบการแก้ไขปัญหาเล็กๆ น้อยๆ อย่างเรื่องทางขึ้นบันไดเป็นมุมมืด นักออกแบบบ้านเลยติดไฟเล็กๆ ระยิบระยับบนเพดานเหมือนแสงหิ่งห้อยบางลำพู ส่วนห้องพักที่เคยคับแคบไร้หน้าต่าง ปิ๋มรื้อไม้อัดเก่าออกแล้วแบ่งพื้นที่ใหม่เป็น 5 ห้องพัก ห้องพักรวม 2 ห้องสำหรับแบ็กแพ็กเกอร์ และห้องพักส่วนตัว 3 ห้องที่ได้ระเบียงยกพื้นสูง เห็นแล้วอยากคว้าหมอนสามเหลี่ยมไปนอนตากลมชมวิวคลอง อีกสิ่งที่ชนะใจฉันคือเตียง 4 เสาดูโอ่อ่า ไม่ต้องจองห้องหรูในโรงแรม 5 ดาวก็ได้นอนกลางม่านมุ้งสีขาวแล้ว

“เทรนด์การท่องเที่ยวมันเปลี่ยนไปแล้ว ที่พักมันไม่ใช่แค่ที่ที่สะดวกสบาย แต่รูปแบบของมันต่างหากที่ทำให้คนสนใจ ถึงเราจะไม่มีลานจอดรถ ตู้เซฟ ห้องอาหาร สิ่งอำนวยความสะดวกแบบโรงแรมใหญ่ๆ แต่สิ่งที่เราทำมันขายได้ มีคนต้องการที่พักแบบนี้”

เจ้าของที่พักเล่าว่าแขกส่วนใหญ่ที่เข้าพักเป็นนักท่องเที่ยวต่างชาติ เพราะข้าวสารเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวของภูมิภาคอาเซียนที่นักท่องเที่ยวทั่วโลกแวะเวียนมาปีละหลายล้านคน ทั้งชาวยุโรป อเมริกา จีน ญี่ปุ่น เกาหลี ที่นิยมเดินทางคนเดียวหรือเป็นกลุ่มเล็กๆ และเลือกพักในโฮสเทลเพื่อค้นหามิตรภาพและประสบการณ์แปลกใหม่ การพักกลางชุมชนเก่าแก่ทำให้ได้เห็นวิถีชีวิตดั้งเดิมของคนที่ทำงานค้าขายและพักอาศัยในย่านบางลำพูจริงๆ นอกเหนือจากเห็นสีสันย่านปาร์ตี้

“เราตั้งใจว่าการทำโฮสเทลต้องไม่ทำให้ชีวิตคนที่นี่เปลี่ยนไป ถ้าเรามาแล้วเขาวงแตกก็ไม่โอเค แก๊งคุณลุงโขกหมากรุกยังเล่นต่อได้ คุณป้ายังตากผ้า เก็บขวดไปขายได้เหมือนเดิม มันไม่ใช่แค่เรื่องกายภาพ แต่เป็นเรื่องวิถีชีวิตชุมชน เราต้องทำให้พวกเขาอยู่อย่างเดิมได้มากที่สุด”

เสียงโขกหมากรุกดังกรอกแกรกแว่วเข้ามาเสริมบทสนทนา ท่ามกลางการพักผ่อนใน hidden place กลางกรุงเทพฯ จิตวิญญาณของเมืองเก่าหล่อเลี้ยงให้ที่พักนี้จริงใจและอบอุ่นเหมือนบ้าน