ติดอยู่ระหว่างการเดินทาง

ผู้เขียน: อุทิศ เหมะมูล
สำนักพิมพ์: สำนักพิมพ์จุติ
จำนวน: 144 หน้า

*บทความนี้เปิดเผยเนื้อหาบางส่วนของหนังสือ*

 

“ที่นี่อากาศหนาว การได้คิดถึงคือความอุ่น”

ถ้อยคำอุทิศ ของอุทิศ ในหน้าแรกทำให้หัวใจห้องล่างซ้ายของเรากระตุก

เราไม่ใช่ผู้สันทัดเรื่อง ‘ความรัก’ แต่พอจะนึกออกถึงพลังงานของมัน ว่าช่วยหล่อลื่นทุกเหตุการณ์ในชีวิตมากแค่ไหน

เราไม่ใช่ผู้สันทัดเรื่อง ‘การเดินทาง’ แต่ก็พอจะนึกออกเช่นเดียวกัน ว่าพลังงานที่ซ่อนอยู่ก่อร่างสร้างตัวตนให้นักเดินทางคนนั้นอย่างไร

ถ้าจำเป็นจะต้องสันทัดสักเรื่อง บางทีเราอาจจะเก่งที่เป็นคนยึดติด พอๆ กับที่เป็นคนปล่อยวาง

“หากไม่อยากสูญเสียสิ่งใดก็จงอย่ารัก…แต่เขารักไปแล้ว”

ติดอยู่ระหว่างการเดินทาง เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้น ผลงานล่าสุดของ อุทิศ เหมะมูล ที่พูดถึงภาวะติดขัดบางอย่าง ความรู้สึกไม่อยากเดินจากมา อ้างอิงถิ่นที่อยู่ของความทรงจำ ณ เวลาหนึ่งใน 7 สถานที่ ทั้งโรแมนติก เกรี้ยวกราด ไม่ซื่อสัตย์ ไม่ยอมรับ ไม่เข้าใจ

เพื่ออรรถรสระหว่างทางโปรดลืมไปก่อนว่าอุทิศ เหมะมูล เป็นนักเขียนเจ้าของรางวัลซีไรต์ ไม่ใช่เพราะว่าผลงานนี้ไม่เทียบชั้นตราประทับนั้น แต่เราอยากให้คุณเข้าถึงจิตใจและความรู้สึกที่อยู่ซ่อนระหว่างบรรทัดนั้นมากกว่า

ถ้อยคำที่ไม่มากไป ไม่น้อยไป และการดำเนินเรื่องราบเรียบไม่มีอะไรพิเศษมากมายอาจจะทำให้ใครที่ชินกับจังหวะการเล่าเรื่องหนักๆ รู้สึกว่าเรื่องราวในเล่มนี้เบาบาง จนต้องเปิดกลับไปที่หน้าแรกดูชื่อผู้เขียนซ้ำอีกครั้ง แต่ช้าก่อน ขอจงอย่าประมาทพลังของคุณอุทิศ เพราะกว่าจะรู้ตัว เราก็ถูกฮุกเข้าอย่างจังไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ รวมไปถึงน้ำเสียงที่ใช้และความละเอียดของบรรยากาศ ที่ทำให้งานเขียนของอุทิศเรื่องนี้ทำงานกับเรามากกว่าเล่มผ่านๆ มา ระหว่างที่อ่านอยู่ก็คิดเข้าข้างตัวเองว่ากำลังเข้าไปร่วมอยู่ในเรื่องโดยได้รับอนุญาต

โปรแกรมการเดินทางที่อยู่ในเรื่องสั้นทั้ง 7 เรื่อง ไม่เรียงร้อยต่อกัน คุณจะเลือกลงจอดเมืองไหนก่อนก็ได้ตามความสนใจ

“แน่นอนเขาเขียนถึงเธอในนิยายของเขา แต่เขาก็เขียนถึงผู้หญิงคนอื่นๆ ด้วย” จากเรื่อง โซลในใจ

บทตอนแรกที่เราเลือกอ่านคือ ‘โซลในใจ’ เพราะยังคิดถึงโซลอยู่แม้จะกลับมาสักพัก คิดถึงอเมริกาโน่ร้อนในมือเขาที่มาพร้อมภาพความทรงจำชั่วขณะนั้น ที่ต่างไปจากเรื่องราวในนี้คือ เป็นฉันที่เป็นนักเขียนไม่ใช่เขา และนอกจากเขาฉันก็เขียนถึงคนอื่นๆ ด้วย

บรรยากาศร่วมกันอย่างตัวเอกที่เป็นนักเขียน และเหตุผลของการเดินทางมาต่างประเทศอย่างการเข้าร่วมสัมมนาวรรณกรรม บทสนทนา และประเด็นความสัมพันธ์ต่างๆ ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าทั้งหมดทั้งมวลกลั่นขึ้นจากเหตุการณ์จริงของนักเขียนชื่อดัง แต่นั้นเป็นแค่ขอสันนิษฐาน โถ่ คุณก็รู้ว่าจินตนาการของนักอ่านสำคัญต่อความเป็นไปในวงการนี้อย่างไร

“ใช่ มันไม่โรแมนติก นักนิรันดร์แบบปักใจอยู่คนเดียว ผู้ชายหลายใจ รักได้ไม่บันยะบันยัง ไถ่ถอนตัวเองจากความทรงจำผ่านงานเขียน สร้างอนุสรณ์ขึ้นมาใหม่ในเรื่องเล่า แต่ก็ทำร้ายความรู้สึกของผู้หญิงที่รักเขา”

แม้จะขึ้นชื่อว่าบางสิ่งบางอย่างติดอยู่ระหว่างเดินทาง แต่ในกับบางบทบางตอนเรากลับไม่รู้สึกว่ามีใครเดินทางไปที่ไหน

ที่ใครเคยบอกว่าจุดหมายไม่สำคัญเท่าเรื่องราวระหว่างทาง เราว่าคงต้องลองคิดดูใหม่

“เขาอยู่ที่นี่ แต่คิดถึงอีกสถานที่หนึ่ง มันดีที่ได้นึกถึง แต่มันพอดีจะอยู่ด้วยหรือเปล่า”

 

ภาพ: ธีรพันธ์ ลีลาวรรณสุข