ถึงจะทำงานทางสายสร้างสรรค์ หรือที่แม่และคนรอบๆ บ้านที่ขอนแก่นเรียกว่า ติสต์ แต่ จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์ กราฟิกดีไซเนอร์และนักดนตรี กลับชอบบ้านที่มีลักษณะคล้ายบ้านราชการหน่อยๆ มีรูปแบบเป็นทางการนิดๆ มีสัดส่วนและองค์ประกอบนิ่งๆ 

และบ้านเดียวที่ถูกใจหลังนี้ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาตัดสินใจกลับมาอยู่แขนก่อน เอ้ย! ขอนแก่น 

กำไว้ในความทรงเจ็บ เอ้ย! เก็บไว้ในความทรงจำ

บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

พ่อแม่ผมเบื่อกรุงเทพฯ ตั้งแต่หนุ่มสาว เลยย้ายมาขอนแก่น มาทำโรงเรียน พี่ชายกับน้องสาวช่วยกันดูแล ผมไม่ได้สนใจทางนี้เลย ผมมาทางศิลปะ เป็นคนเดียวที่ไปทำงานกรุงเทพฯ ทำไปได้ 16 ปี ชักไม่สนุกแล้ว มันไม่ใช่ชีวิตแล้ว ทำๆ ไป เฉลี่ยงานที่เราชอบในปีหนึ่งมีชิ้นเดียว 

ก็เกิดคำถามว่ากลับขอนแก่นดีกว่ามั้ย ตั้งแต่เริ่มตั้งคำถามก็เป็นสิบปีนะ กลับมาทำอะไร? เพราะยังหาทางไปไม่ได้ อยากปลูกต้นไม้ อยากเลี้ยงหมา แต่กลับมาทำอะไร? ก็เลยต้องกลับไปทำงานเพราะต้องจ่ายค่าเช่าบ้านที่กรุงเทพฯ 

ก็ถามตัวเองนะ กลับขอนแก่นทำอะไร ก็ถามอยู่อย่างเนี้ย พอเงินเดือนออก เงินนั้นก็จะมาอุดปากให้เงียบไป

ช่วงนั้นวุ่นวายอยู่กับหมากับต้นไม้ในอพาร์ตเมนต์ที่เช่าอยู่ ไม่ค่อยไปไหน อยู่ในวัยที่ไม่ค่อยเที่ยวแล้ว 

ผมชอบไม้ใบ ชอบแคคตัส ชอบอะไรที่ปลูกอยู่ตรงระเบียงแล้วรอด ไม่ได้รู้จักพันธุ์ไม้อะไรมาก คนอื่นเขาใช้ระเบียงตากผ้ากัน เราใช้ปลูกต้นไม้ คำถามเก่าๆ ที่ว่ากลับไปทำอะไรก็มาอีกนะ แต่ครั้งนี้เราไม่หาคำตอบแล้ว กลับก่อน กลับไปเดี๋ยวก็คงรู้เอง กลับมาไม่ใช่แค่เพราะงาน เพราะชีวิตรวมๆ จุดเปลี่ยนอยู่ตรงนั้นด้วย เบื่องาน ค่าเช่าบ้าน เลิกกับแฟนด้วย ตอนแรกก็คิดว่ากลับมาพักมั้ง แต่ขนของกลับมาหมดเลยนะ เครื่องดนตรี ต้นไม้ ส่วนหมานั้นแฟนเก่าก็เอาไปเลี้ยง เวลาทั้งหมดที่ไปอยู่กรุงเทพฯ ก็ 16 ปี

พับกบ เอ้ย! พบกับ

บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

กลับมาก็ชอบปั่นจักรยาน ปั่นเข้าไปที่คณะที่เคยเรียน (คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น) ไปเจอเพื่อนสนิทที่เป็นครูสอนเซรามิก ก็เลยไปปั้นดินเล่นกับเขา พอเล่นไปสักพักก็ เฮ้ย สนุก ทำได้ และมันใกล้ตัวมากเลยนี่หว่า วัตถุดิบในขอนแก่นก็มี ที่ปรึกษาที่เป็นหัวหน้าภาคก็เป็นเพื่อนเรา ที่สำคัญที่สุด ไปเจอเตาเผาเซรามิกอยู่ในโรงเรียนของแม่ เป็นของเพื่อนแม่ซื้อมา 20 กว่าปีแล้ว เตาจากเยอรมันอย่างดี ผมเลยว่าคงต้องทำแล้วล่ะ ก็ขนเตากลับบ้าน

ไตหาหัวจาม เอ้ย! ตามหาหัวใจ

บ้านสไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น
บ้านสไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

ไอ้สิ่งที่เราปั้นขึ้นมาก็ไม่เหมือนชาวบ้าน คือผมปั้นแล้วเอามาบวกกับต้นไม้ พอเอามาบวกแล้วมันสนุก เราเอาความเป็นกราฟิกที่เราชอบมาใส่คาแรกเตอร์เข้าไป มันอิสระมาก ทำอะไรก็ได้ เลยไปกันใหญ่ แล้วก็ไม่ได้คิดว่าจะมีใครมาชอบเหมือนเรา ก็ทำไปเรื่อยๆ ทำไปเรื่อยๆ ดันมีคนมาชอบ ก็พวกพี่ที่ออฟฟิศนี่แหละ เฮ้ย ทำอันนี้ให้หน่อย จะเอาไปตั้งที่โต๊ะ มีปัญหาก็ไปถามเขาว่าปั้นยังไง ทีแรกก็เละๆ 

ตั้งใจจะทำกระถางหรือภาชนะใส่ต้นไม้แบบที่เราอยากใช้ และเราไม่อยากให้คนมองแค่ความสวยงามของต้นไม้ เราอยากให้มองเป็นภาพรวม ผมมองทั้งหมดไง ทีแรกเราก็ชอบพวกถ้วยกาแฟเซรามิก แต่มันไม่มีรู ไปซื้อมาเจาะรูก็ยาก แตกอีก ก็เลยปั้นเอง เออ สนุก ก็เลยกลายเป็นว่าไปเดินดูต้นไม้ก่อนว่าฟอร์มแบบนี้น่าจะอยู่ในกระถางแบบไหน ก็เลยเพลิน เอาต้นไม้เป็นตัวนำ ซึ่งต้นไม้ก็มีความแปลกประหลาดเยอะมาก ก็เลยรู้สึกว่านี่คือการทำงานที่มันไม่จบเลยนะ คิดได้ทุกวัน เกิดอะไรใหม่ได้ทุกวัน ก็พยายามทำให้เป็นอาชีพ

แมวก็ชอบร้อง เอ้ย! มองก็ชอบแล้ว

บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

ก็ปั้นอยู่ที่บ้านเลย ผมชอบบ้านที่มีลักษณะเหมือนบ้านข้าราชการเก่าๆ เคยไปเห็นบ้านสไตล์นี้ ก็คิดในใจว่า แค่นี้ก็พอแล้ว ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน มองเข้าไปก็ชอบทุกอย่าง 

คือสอบที่ชิ่ง เอ้ย! คือสิ่งที่ชอบ

บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

ประเตียมบานฟู้ เอ้ย! ประตูบานเฟี้ยม

บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

น่านหน้าบั้ง เอ้ย! นั่งหน้าบ้าน

บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

ดูลายต้นแม้ เอ้ย! ดูแลต้นไม้

บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

ไข่ไม่เหลือช้อง เอ้ย! ของไม่เหลือใช้

จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์
จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์

มีดนตรุม เอ้ย! มุมดนตรี

บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น
บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

สานหลังบ้วน เอ้ย! สวนหลังบ้าน

จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์

เร้าทุกชด เอ้ย! รดทุกเช้า

บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น
บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

น้างที่ค้ำ เอ้ย! น้ำที่ค้าง

จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์
จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์
จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์

รถแก่ยังไม่เก่า เอ้ย! รถเก่ายังไม่แก่

จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์

ขี่แถวนับ เอ้ย! ขับแถวนี้

จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์
จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์

ไปข้างนั่น เอ้ย! ปั้นข้างใน

บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

ป้านั่น เอ้ย! ปั้นหน้า

จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์
จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์

ปาดประลั่น เอ้ย! ปั้นประหลาด

จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์
จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์

เป็กลั่นๆ เอ้ย! ปั้นเล็กๆ

จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์
จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์
จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์

ยืนตาก เอ้ย! อยากตื่น

บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น
จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์
จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์

เป็นอะไรที่อยากตื่นแต่เช้ามาทำ ก่อนนอนคิดอะไรได้ เช้ามาก็ปั้นเลย พอไม่มีโจทย์ มันอิสระ ก็คิดได้เรื่อยๆ บางครั้งถ้าคิดไม่ออกก็ไปเดินแปลงเกษตร เห็นต้นไม้แปลกๆ ก็อยากจะปั้นอะไรไปใส่ หรือไม่ก็ไปเดินหาโจทย์ แล้วซื้อโจทย์นั้นกลับมา สเก็ตช์ฟอร์มที่จะอยู่กับมัน บางครั้งก็ปั้นเลียนแบบฟอร์มมันเลย เอาฟอร์มมาซ้อนกับฟอร์มเข้าไปอีกที เผื่อราก เผื่อโต ปลูกไปปั้นไปเรื่อยๆ เราจะรู้เพิ่มอีก ต้นนี้แยกต้นเล็กออกมาได้ ก็เอาต้นเล็กมาใส่ที่เราปั้นไว้เล็กๆ พอเริ่มโตเราก็ย้ายไปใส่กระถางที่ใหญ่ขึ้น บางต้นไม่ต้องใส่ดินเลยก็ได้ อย่างทิลแลนเซียที่มีรากอากาศ ที่ปั้นมานี่ไม่ซ้ำกันเลย เพราะเราไม่เคยมีการทำบล็อก ทำให้เหมือนเดิมไม่ได้ ที่จริงปั้นแล้วออกมาชอบมากๆ ก็อยากปั้นให้ได้สวยเหมือนเดิมนะ แต่ทำไม่ได้ (หัวเราะ)

ตักระเบียบพาม เอ้ย! ตามระเบียบพัก

บ้านสไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น
บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

อยู่กรุงเทพฯ เหมือนโดนบังคับให้ต้องตื่น อยู่นี่คืออยากตื่น สนุกกว่า ความสุขมากกว่าเยอะ แต่ก็ต้องอย่าไปมองที่รายได้มากนัก พยายามใช้ให้น้อย อะไรที่พอก็คือพอ อยู่ได้ก็พอแล้ว มีกิน ไม่ฟุ่มเฟือย ความสุขมันทวีคูณแบบคาดไม่ถึง ตอนแรกเคว้งมาก ช่วงแรกก็ไปหาแม่บ่อย พอมาปั้นพวกนี้แม่ต้องมาหาแทน พอมาทำอะไรที่มัน Undo ไม่ได้ เราก็ใจเย็นขึ้น วางแผนกับมันหน่อย กลับมาก็พบอะไรรอบๆ บ้าน ไปเจอร้านส้มตำร้านหนึ่ง มีคนมากินแล้วไม่มีตังค์ เขาก็ขอไปเด็ดมะละกอที่บ้านมาแลก เราก็ เฮ้ย มันยังมีอย่างนี้อยู่เว้ย โคตรใสเลย ขายก็ถูกอยู่แล้ว ถ้าคุณเอาถุงผ้ามาใส่ลดให้ 5 บาท เขาใช้ชีวิตกันอย่างนี้จริงๆ หมู่บ้านข้างหลังนี่เป็นหมู่บ้านแยกขยะ เขาก็ช่วยกันดี ดูภูมิใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ

ต้านบิด เอ้ย! ติดบ้าน

บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

อยู่บ้านนี่เคยไม่ออกจากแถวนี้นานเดือนหนึ่ง คือออกจากบ้านก็ไปกินข้าวบ้านป้าตรงนี้ แต่ไม่ได้ออกจากซอยเลย แม่ก็อยู่แค่ตรงข้าม บางทีผมก็ไปกินข้าวโรงเรียน อยากรู้ว่าเดือนหนึ่งจะใช้ตังค์เท่าไหร่วะ ก็ไม่ได้ใช้เลย เพราะไปกินข้าวบ้านแม่ บางคนบอกอะไรโตแล้วกลับมาอยู่บ้านแม่ ผมกลับมองว่า แม่อายุเยอะแล้วไง ในช่วงเวลาที่ผมไม่อยู่นี่เกือบ 20 ปี เป็นคนเดียวที่ห่างครอบครัว เขาไม่ได้บ่นหรืออะไรทั้งสิ้นเลยนะ เราคิดได้เองว่าควรจะกลับมาอยู่ใกล้กันได้แล้ว เป็นเวลาที่น่าจะใช่ เมื่อก่อนนี้อยู่ไม่ได้ เพราะคุยกันคนละเรื่อง คุยงานดีไซน์กับแม่ไม่รู้เรื่อง แม่บอกอะไรวะ ก็อึดอัดมาก ตอนนี้เราเหมือนมีเครดิตอะไรบางอย่าง แม่ก็จะขอให้ช่วยแต่งโรงเรียนบ้าง เขาก็จะเริ่มเชื่อ เป็นที่ปรึกษาเรื่องอาร์ตให้กับโรงเรียน 

ดินตามเดิน เอ้ย! เดินตามดิน

จั๊ก-ปรีดิ์ จินดาโรจน์

ตอนนี้แทบจะไม่ตั้งเป้าอะไร แทบจะไม่คาดหวังกับสิ่งที่ทำทั้งหมดเลย คิดทำอะไรง่ายๆ อ้าว มันก็ง่ายได้จริงๆ นี่หว่า ชีวิตจะเอาอะไรนักหนา เอาให้แบบมีความสุขทุกวันพอ ซึ่งไม่ได้ไกลเลย แค่ลงมือทำน่ะ ไม่รู้มันจะพาเราไปไหน ก็ตามมันไป ห้ามขี้เกียจแล้วกัน ผมก็เคยบอกน้องๆ ที่ถามผมว่าจะปั้นมันยังไงดี ผมก็บอกให้ดินมันพาไปเลย 

จบละ เอ้ย! จะหลบ เอ้ย! ถูกแล้ว

บ้าน สไตล์บ้านข้าราชการที่ทำให้ จั๊ก ปรีดิ์ อยากกลับขอนแก่นไปทำงานปั้น

*กราบขออภัยครูปริศนา ครูภาษาไทยสมัยมัธยมด้วยนะครับ 

*จะสบายขึ้นถ้าอ่านเฉพาะหลัง เอ้ย!

Writer & Photographer

Avatar

มนูญ ทองนพรัตน์

ชอบไปบ้านคนอื่นแต่ชอบอยู่บ้านตัวเอง ตื่นเต้นกับความคิดของคนที่มีต่อที่อยู่อาศัย เพราะบ่อยครั้งที่เรื่องเล่าถึงเรื่องราวรอบๆ ตัวจะบอกถึงเรื่องจริงที่อยู่ข้างในตัวได้เสมอ