ด้วยความที่ได้เริ่มออกเดินทางก่อนยุคดิจิทัลจะเกิด ทำให้ยังติดกับการเดินทางท่องเที่ยวที่เช็กอินสถานที่ต่างๆ ด้วยการส่งโปสการ์ดถึงตัวเอง โปสการ์ดส่วนใหญ่ถูกส่งกลับมาพร้อมตราประทับหรือตราประจำวัน (Postmark / Date stamp) และมีสถานที่ที่ถูกส่งออกมาประทับไว้ แต่บางใบก็ถูกส่งกลับมาแบบว่างเปล่า ไม่มีแม้รอยสีดำจางๆ บนแสตมป์ที่ติดไว้ด้านหลังโปสการ์ด และมีโปสการ์ดอีกไม่น้อยที่เดินทางกลับมาไม่ถึง

เพื่อกันความเสียดายโปสการ์ดที่อาจจะตะลอนหายไป เลยเป็นที่มาของชุดภาพ ‘โปสการ์ดกับตู้’ ชุดภาพที่ถ่ายเก็บไว้ดูต่างหน้าว่าอย่างน้อยได้หย่อนโปสการ์ดลงตู้ไปรณีย์ เพื่อเช็กอินสถานที่ท่องเที่ยวแล้ว ถึงแม้จะไม่ได้รับโปสการ์ดใบนั้นกลับมาก็ตาม