“เอาจริงๆ แล้ว รู้นะว่าเขาหลอกแต่ก็เต็มใจ เป็นอะไรที่โดนหลอกแต่มันสนุกเราอะ” 

ปอ-วุฒิชัย อนุชิตนานนท์ เจ้าของเพจ ‘ปอ ยูโร่ ของเล่นในความทรงจำ‘ ตอบพร้อมหัวเราะร่าหลังจากได้ยินคำถามว่า คุณคิดยังไงกับคำพูดปรามาสของผู้ใหญ่สมัยหนึ่งที่ว่าขนมพวกนี้คือขนมหลอกเด็ก

ปอ-วุฒิชัย อนุชิตนานนท์ นักสะสมของเล่นแถม

เชื่อแน่ว่าเด็กชายหลายคนเมื่อพูดถึงกิจกรรมในวัยเด็ก ต้องมีภาพของเล่นที่แถมมาในซองขนมลอยเข้ามาในหัว โดยเฉพาะผู้ที่นิยามตนได้อย่างเต็มปากว่าเป็นเด็กไทยยุค 80 – 90 ปอเป็นอีกผู้หนึ่งที่หากกดปุ่มย้อนภาพไปยังอดีต จะพบว่าเขาคือเด็กชายที่มีความสนุกในวัยเยาว์กับของแถมจากสารพัดสินค้า ไม่ต่างจากหลายๆ คนที่กำลังอ่านอยู่ตอนนี้ 

ไม่เพียงแต่ขนม เพราะในห้วงเวลาหนึ่ง นานาสรรพสินค้า ตั้งแต่รองเท้านักเรียน ไปยันปั๊มน้ำมัน ต่างก็มีของเล่นล่อใจผู้ซื้อมาพร้อมกับสินค้า เรียกได้ว่าเป็นความนิยมของเหล่าผู้ประกอบการในยุคนั้น

“คือของทุกอย่างต้องแถมของเล่น ปั๊มน้ำมันยังแถมเลย มันเป็นความนิยมในช่วงนั้น เพราะเด็กยุคนั้นโตมากับของเล่นจริงๆ ไม่มีสื่อโซเชียลอะไรแบบนี้ ก็ไม่มีไรทำนอกจากวิดีโอเกมกับของเล่น เด็กรุ่นเราเลยบ้าของเล่นกัน ช่วงนั้นเป็นช่วงพีกเลย ตั้งแต่ พ.ศ. 2520 ต้นๆ ยาวจนถึงเกือบ พ.ศ. 2540 เลยนะที่เขาออกของเล่นมาดึงดูดลูกค้า” ปอชวนเราย้อนเวลาไปยังความทรงจำของเขาที่ยังฉายชัดแม้ผ่านมากว่า 30 ปีแล้ว

ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80
ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80

เมื่อวันเวลาผ่าน พร้อมกับวัยที่เปลี่ยน ของเล่นที่ดูเป็นแค่สิ่งของให้ความสนุกในตอนนั้น กลับกลายเป็นของที่มีมูลค่าทางจิตใจ ความโหยหาอดีตทำให้ปอคิดที่จะกลับมาตามหาของเล่นที่ตัวเองเคยได้หยิบจับกลับมาสู่ในครอบครองอีกครั้ง ซึ่งเป็นเสมือนเครื่องย้อนเวลาที่พาเขากลับไปในวันที่นั่งล้อมวงเพื่อนลุ้นสติกเกอร์ลายใหม่ๆ 

“พอมันถึงช่วงชีวิตหนึ่ง ช่วงอายุสามสิบกว่าขึ้นมา ชีวิตเริ่มมีงานทำ ก็เหนื่อย อยากจะหาอะไรผ่อนคลาย ก็คือการสะสมเป็นงานอดิเรก เวลาเราได้ของชิ้นไหนก็ทำให้เรามีความสุข ยิ่งเป็นของที่เราเคยเล่นมาด้วยตอนเด็กๆ พอได้กลับมาเห็น มาจับมันอีกครั้งก็รู้สึกภาพความทรงจำในอดีตก็กลับมา” นักสะสมตรงหน้าพาเรากลับขึ้นมาใกล้ปัจจุบันอีกหน่อย คือเมื่อ 6 ปีก่อนตอนที่เขาเริ่มกลับมาเติมเต็มความทรงจำวัยเด็กให้สมบูรณ์ขึ้นด้วยของเล่นที่เคยได้หยิบจับ

“ย้อนไปตอนเด็กๆ เคยซื้อเอาแต่ของเล่นแล้วทิ้งขนมมั้ย” เชื่อว่าผู้ที่เกิดทันช่วงความรุ่งเรืองยุคของเล่นแถมขนม ต่างก็เคยผ่านการทิ้งขนมทั้งห่อเพียงเพื่อของเล่นชิ้นจิ๋วมาแล้วแทบทั้งนั้น

คำตอบที่ได้เจือมาพร้อมเสียงขำเป็นอันว่ายุติสงสัย

“เป็นปกติ ไม่ค่อยมีใครกินขนมหรอก เอาแต่ของ” 

สุดในรุ่น

เขายอมรับว่าของเล่นเมื่อครั้งชื่อยังนำหน้าด้วยเด็กชาย อันตรธานหายไปพร้อมกับเวลา เหลือเพียงภาพจำที่คอยเป็นไกด์ให้ตามหาในกลุ่มผู้นิยมสะสมของเล่นนำของออกมาแลกเปลี่ยน ประมูลกัน หรือแม้กระทั่งมาเสนอขายให้โดยตรงเลยก็มี

แต่หลังจากก้าวเท้าสู่กลุ่มเฟซบุ๊กที่เป็นเสมือนไทม์แมชชีน อันอุดมไปด้วยผู้คนที่ใช้ของเล่นเป็นเครื่องมือรำลึกความหลัง น้องใหม่ในวงการก็ก้าวเดินตามเก็บของเล่นในความทรงจำที่ตกหล่นตามรายทางอย่างต่อเนื่อง จนขึ้นแท่นเป็นนักสะสมแถวหน้าที่ใครๆ ก็รู้จักโดยใช้เวลาเพียงไม่ถึง 10 ปี

ปริมาณความหลงใหลวัดได้จากจำนวนไอเท็มบนชั้นวางที่มีสมาชิกใหม่เข้ามาเพิ่มเรื่อยๆ ไม่ได้ขาด จนเขามีของเล่นที่แถมมากับขนมมากที่สุดอันดับต้นๆ ในประเทศไทย เท่านั้นยังไม่พอ เพราะความคลั่งไคล้ทำให้คู่สนทนาของเราได้รับเชิญเป็นแขกพิเศษของยูโร่ ยักษ์ใหญ่ในวงการของเล่นแถมขนม เมื่อคราวบริษัทครบรอบ 35 ปี ได้รับโล่ที่ระลึกและร่วมถ่ายรูปกับเจ้าของในฐานะผู้ที่เก็บของเล่นจากบริษัทนี้เยอะมากๆ จนมีชื่อบริษัทมาต่อท้ายชื่อตัว เป็นนามในวงการผู้สะสมของเล่นไทยยุคเก่าที่ใครๆ ต่างก็รู้จักเขาในนาม ‘ปอ ยูโร่’

ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80
ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80

“ถ้างานไทย ยุค 80 – 90 ต้องเป็นเรานี่แหละ ตอนนี้ก็ไม่น่ามีใครเยอะขนาดนี้” ปอเน้นย้ำด้วยน้ำเสียงภูมิใจ

ในฐานะผู้ที่เกิดไม่ทัน ฟังดูแล้วก็อดตื่นเต้นไม่น้อย-แล้วที่เก็บมาทั้งหมดมีกี่ชิ้นแล้ว เราถามให้แน่ใจถึงจำนวนที่เห็นกับตาตอนนี้ ก่อนได้คำเฉลยว่าเจ้าของก็ยังไม่เคยนับ แต่หากตั้งใจนับอย่างจริงจังคงจะมีเรือนหมื่นชิ้น ตั้งแต่ตุ๊กตุ่นตัวเล็กๆ ไปจนถึงแม่พิมพ์ตุ๊กตุ่นหนักอึ้งที่เจ้าตัวเอ่ยปากว่ายกจนปวดหลัง

พอถึงคำว่าแม่พิมพ์ตุ๊กตุ่น เราเลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนเจ้าของบ้านจะรู้ใจในข้อสงสัย จึงเชื้อเชิญเราไปดูของชิ้นพิเศษที่ยากจะไปอยู่ตามบ้านใครง่ายๆ 

“อันนี้เป็นแม่พิมพ์ของดราก้อนบอล เราได้มาจากคนขายของเก่า คนอื่นในวงการไม่มีหรอก” แรร์ไอเท็มชิ้นนี้เป็นเครื่องการันตีว่าเขาคือที่สุดในยุทธภพของเล่นนี้แล้ว

ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80
ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80

ไม่ได้มาเล่นๆ

ยิ่งหากได้ฟังความละเอียดและจริงจังในการเก็บแล้วอยากนั่งคุกเข่าลงขอเป็นศิษย์ เพราะนอกจากชั้นวางเหล่าของสะสมทั้งตัวเล็กตัวใหญ่ ซองขนมกาก้า บ้านกระดาษจาจา หรือแม้กระทั่งสมุดสะสมสติกเกอร์หลายสิบเล่ม ซึ่งยึดครองผนังแทบทุกด้านที่ชั้นล่างของบ้าน เสมือนเป็นตู้จัดแสดงของในพิพิธภัณฑ์ขนาดย่อม วิธีการตามหาเก็บของก็ถือว่าอยู่ในระดับโปร กว่าจะได้ของแต่ละชิ้นก็ว่ายากแล้ว แต่สำหรับปอถ้าจะให้พิเศษกว่านี้ คือต้องเก็บทั้งที่มาพร้อมกล่องในสภาพสมบูรณ์แบบ Complete Set เป็นผลให้มีอีกหลายชิ้นที่ยังเก็บไม่ได้ตามเป้าประสงค์

“ยังๆ ยังมีอีกหลายอย่างที่หาอยู่ เพราะว่าเราเป็นคนละเอียดมาก สมมติตุ๊กตุ่นตัวหนึ่ง เราก็จะเก็บทั้งยังไม่ได้ประกอบ ประกอบแล้ว และกล่อง ซึ่งการเก็บละเอียดแบบนี้บางทีก็ทำให้บางตัวเราก็ยังไม่มี อย่างสติกเกอร์ เล่มหนึ่งให้แปะสองร้อยสี่สิบสองใบ เราก็จะเก็บสมุดที่สะสมแบบแปะครบด้วย และเก็บสติกเกอร์เป็นแผ่นๆ ครบด้วย”

เมื่อลองตั้งคำถามถึงอะไรที่ทำให้เขาตกหลุมรัก จนทำให้กลายเป็นเบอร์หนึ่งในสังคมนักสะสมของเล่นสายไทย (ชื่อเรียกของเล่นแถมขนมที่มาจากบริษัทในประเทศไทย) ทั้งๆ ที่เพิ่งกลับมาเสาะหาได้ไม่กี่ปีมานี้ ชายตรงหน้าให้คำตอบว่าขึ้นอยู่กับเรามองในช่วงเวลาไหน

ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80
ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80

“เสน่ห์ของมันคือราคาถูก ทุกคนจับต้องได้” เขาว่าถึงเรื่องของตอนนั้น

“ส่วนปัจจุบันคือของที่ทุกคนคิดถึง ของที่ทุกคนเคยเล่นจริงๆ เลยนะ พูดได้เลย คนที่อายุรุ่นๆ เรา เห็นก็จะแบบ อ๋อ แล้วนึกขึ้นได้ว่าเคยเล่นเคยมี” นี่คือเรื่องของตอนนี้

ถึงตรงนี้อาจพาให้คิดว่าเขาเป็นผู้ที่มีของเล่นในมือครบทุกคอลเลกชันที่แต่ละแบรนด์เคยปล่อยออกมา แต่ผิดคาด เพราะปอบอกว่ายังคงมีอีกหลายชิ้นที่อยากได้แต่ยังหาไม่ได้

“เอาจริงๆ ก็หลายอย่าง แต่ถ้าจะให้บอกอยากได้ที่สุด ก็คือกล่องขนมยูโร่เซ็ต ที่เป็นกล่องรุ่นแถมเซย่าใส่ชุดเกราะตัวเล็กๆ ไม่มีเลย รู้ว่าใครมีแต่ไม่ปล่อย จริงๆ ให้เท่าไหร่ก็ไม่ปล่อย คนที่มีไม่ค่อยปล่อยหรอก เพราะหายาก เท่าที่รู้มีคนสองคนเองที่มี” แต่เชื่อได้เลยว่าอีกไม่นานคงไม่พ้นมือเก็บอันดับหนึ่งคนนี้ไปได้

ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80

5 เรื่องเล่าจากของในซองขนม

เมื่อเราขอให้ปอช่วยคัดบรรดาของเล่นจากหมื่นชิ้นเหลือเพียง 5 ชิ้นที่ยังคงตรึงอยู่ในความทรงจำ นักสะสมหนุ่มง่วนกับการเลือกอยู่ที่หน้าตู้นั้นตู้นี้ เปิดปิดตู้ไปมาอยู่พักใหญ่ คล้ายว่าทุกชิ้นต่างเป็นส่วนหนึ่งของวัยเด็ก ก่อนจะได้ของสุดรักสุดหวงที่พร้อมพาทุกคนหมุนนาฬิกาย้อนกลับไปเมื่อกว่า 30 ปีที่แล้ว ผ่านเรื่องราววันวานที่ยังสีสันสดใส กับเหล่าตุ๊กตุ่นฮีโร่หลากสี การ์ดพลังเลเซอร์ และสมุดสติกเกอร์ดราก้อนบอล ที่ล้วนแต่มีความหมายชวนให้คิดถึงชีวิตช่วงหนึ่งของเขา และน่าจะรวมถึงใครอีกหลายๆ คน

01 หุ่นประกอบร่างซามูไรทรูเปอร์ จากขนมยูโร่จอย

ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80

“เป็นหุ่นที่ยังไม่ได้ประกอบ ของเล่นที่ยังไม่ได้ประกอบในแผงเดิมแบบนี้ ราคามันจะสุดๆ อยู่แล้ว อันนี้ได้มาเมื่อ สองสามปีที่แล้ว ได้มาราคาสองหมื่นตอนนั้น เราเป็นคนเดียวที่มีสีแดงนะ ยังไม่เห็นว่าใครมี แล้วก็สีส้ม คนมีก็น่าจะสองสามคนรวมเรา

“หายากสุดๆ ตอนนั้นบอกตรงๆ ว่าโชคดี มีเพื่อนที่เป็นคนแถวนี้ เมื่อก่อนบ้านเขาทำร้านขายส่งขนมใหญ่ แล้วโชคดีที่แม่เขาไม่ได้เอาไปทิ้ง เก็บเอาไว้สามสิบปี แล้วเขาเอาออกมาประมูลในกลุ่ม”

แน่นอนว่าด้วยวิธีการเก็บอย่างปอ เขาจะต้องมีอีกตัวที่ประกอบแล้ว ซึ่งกว่าจะได้ครบทุกส่วนก็ยากไม่แพ้กัน

“ตอนเด็กเราเคยผ่านมาหมดแล้ว ได้จับมาปกติ อย่างตอนนั้นกล่องกับตัวที่ประกอบมาแล้ว เราได้มาราคาหมื่นห้า ตัวสีแดงกว่าจะตามชิ้นส่วนมาครบก็แทบแย่เหมือนกัน”

02 สมุดสะสมสติกเกอร์ดราก้อนบอล จากขนมโดราเอมอน

ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80

“ที่สุดแล้วตอนนั้น แล้วเขาก็ออกมาเยอะ ออกมาเรื่อยๆ อันนี้คือเล่มที่เราชอบที่สุด เป็นเล่มแรกที่สะสมครบแล้วเอาไปแลกรางวัล ยูโร่ทำสมุดสติกเกอร์ตั้งแต่ พ.ศ. 2529 ทำเรื่อยมาจนถึง พ.ศ. 2540 กว่าๆ แต่ห้าหกเล่มแรกเราไม่เคยสะสมครบเลย เพิ่งสะสมครบเล่มแรกตอนโตมาหน่อย เป็นเล่มนี้ ดราก้อนบอล ภาคฟรีเซอร์ แล้วก็ไปหามาได้ในสภาพแปะครบ

“ตอนนั้นเป็นเหมือนอารยธรรมเลยนะ ของเด็กรุ่นนั้นเลย ขึ้นมาแทนเด็กยุค 70 – 80 ที่เขาเล่นตุ๊กตุ่นทอยเส้น ปาลูกข่างเลยนะ ในเล่มมีบอกว่าเราจะได้รางวัลอันไหน แค่เล่มเดียวสะสมกันแทบตาย แลกได้แค่นาฬิกาเรือนหนึ่ง ไปซื้อนาฬิกาถูกกว่า”

จำได้รึเปล่าว่าเก็บนานไหมกว่าจะได้นาฬิกา-เราถาม

“น่าจะนานอยู่นะ สี่ถึงห้าเดือน เพราะเงินไม่ค่อยมีไง เด็กๆ ซื้อนี่ก็ห้าบาทแล้ว เลยต้องใช้ฝีมือนิดหนึ่งไปแข่งตบไพ่เอา” 

03 ปืนสะท้านฟ้าดานาแมน จากแคนดี้ทอย

ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80

“อันนี้เป็นปืนกับดาบ มาจากหนังเรื่อง ขบวนการดานาแมน อันละยี่สิบเก้าบาท ช่วง พ.ศ. 2528 ตั้งแต่อายุสี่ขวบ ลุงซื้อให้จำได้เลย แถมมากับผลไม้อบแห้งเรียกว่าแคนดี้ทอย กล่องหายากมากเลยนะ เพิ่งได้มาสดๆ ร้อนๆ ราคาหนึ่งหมื่นห้าพันบาท แพงที่สุดของบริษัทศรีไทย”

เพราะเป็นของเล่นที่ยังจำได้ว่าได้มาเป็นชิ้นแรกๆ ในชีวิต เขาจึงพยายามหาเพื่อเข้ามาเป็นสมบัติส่วนตัวให้ได้

“ตามมาตั้งแต่เข้าวงการ ตามมาหกปี เพิ่งมาได้พร้อมกล่อง” 

04 การ์ดพลังดราก้อนบอล จากขนมโอเดงย่า

ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80

“การ์ดพลังนี้มาประมาณ พ.ศ. 2533 – 2534 มีใบเลเซอร์สุ่มเอา การ์ดเขาทำมาทั้งหมดยี่สิบเจ็ดพาร์ต เราสะสมเอาไว้แค่สิบหกพาร์ต ถึงแค่ฟรีเซอร์ตาย มีพาร์ตต่อคือพวกมนุษย์แปลง แต่ไม่ได้สะสมให้หมด เอาแค่นี้ เพราะว่าหลังจากฟรีเซอร์ตายเราก็ไม่ค่อยอินท่าไหร่ เหมือนเริ่มโตแล้ว เราเก็บตามความทรงจำด้วย ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเก็บคือเราต้องทัน”

05 ร็อคกี้เหมียวและร็อคกี้โจ้ จากรองเท้าบาจา

ปอ ยูโร่ นักสะสมของเล่นแถมในซองขนม ความทรงจำวัยเด็กของคนยุค 80

“ของแถมรองเท้านักเรียนอันนี้เลยที่จำได้เป็นของบาจา เขาเรียกร็อคกี้โจ้เป็นจิงโจ้ และร็อคกี้เหมียวเป็นแมว แลกซื้อในราคาห้าสิบบาท ถ้าเราซื้อของบาจา ซื้อกระเป๋า รองเท้า ถุงเท้า

“เอาจริงๆ ยุคนั้นใครแถมของเล่นไม่ดี ยอดขายตกเลยนะ เพราะว่าเด็กเลือกจากของเล่นจริงๆ ตอนนั้นบาจาออกอันนี้มายอดขายกระฉูด หุ่นเชิดต่อยมวย เอามาต่อยกัน แต่ที่พิเศษสุดคือ เรามีเวทีดิสเพลย์ในร้านที่เขาเอามาตั้งโชว์ ไม่ต้องไปหาที่ไหนแล้ว ไม่มีใครมี น่าจะเหลืออันเดียวในประเทศ ช่วง พ.ศ. 2529 – 2530 เป็นปีส่งเสริมท่องเที่ยวไทยตอนนั้น เจ๋งนะ แค่นี้ห้าสิบบาท ตอนนั้นเล่นกันทั้งวัน เรามีความทรงจำเกี่ยวกับมันด้วยนะ เวทีเนี่ย แต่ก่อนบ้านเราเป็นตึกแถวในตลาดปากน้ำ แล้วร้านบาจาอยู่หลังบ้าน เขาก็มีเวทีให้เล่นกัน สนุกเลย”

Writer

Avatar

พณิช ตั้งวิชิตฤกษ์

นักลองฝึกพิสูจน์อักษร ผู้แสร้งเป็นนักลองฝึกเขียน อดีตเป็นนักเรียนภาษา ผู้สนใจเป็นนักเรียนประวัติศาสตร์ศิลป์ รักในมวลรอบข้างที่ดี กาแฟ ชาเขียว และแมวเหมียว

Photographer

Avatar

เธียรสิน สุวรรณรังสิกุล

ปัจจุบันกำลังหัดนอนก่อนเที่ยงคืน