อย่างที่เกริ่นไปในตอนที่แล้วว่า เพกกี กุกเกนไฮม์ (Peggy Guggenheim) เป็นผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จในการเป็นศิลปินของ แจ็กสัน พอลล็อก (Jackson Pollock) ตั้งแต่ตอนที่ยังไม่มีนิยามของ Performance Art ด้วยซ้ำ งานของเขาคือภาพสาดสีที่เห็นกันบ่อยๆ เป็นการผสมผสานระหว่างศิลปะแบบ Expressionism กับ Surrealism เขาใช้ศิลปะต่อสู้กับทั้งความจน การเอาชีวิตรอด การพยายามหนีออกจากสิ่งที่ตัวเองทำเมื่อทุกคนทำตามหมดแล้ว การสู้กับ Alcoholic ซึ่งผลลัพธ์กลายมาเป็นวิธีสร้างงานที่เปลี่ยนแปลงวิธีที่คนเรามองศิลปะ
เตยเป็นนักอ่าน รื้อค้น และเล่า เรื่องราวเกี่ยวกับศิลปะ มีความสนใจเป็นพิเศษด้านศิลปะกับการเปลี่ยนแปลงทางสังคม สิ่งที่ชอบคือหนังสือและพิพิธภัณฑ์ สิ่งที่ไม่ชอบคือเสียงดัง ปัจจุบันเตยทำเพจชื่อ Artteller และพยายามเขียนหนังสืออยู่
ปูเป้มีความสนใจด้านศิลปะการถ่ายภาพ และด้วยความสนใจนั้น จึงลาออกจากงานประจำไปเรียนต่อที่ International Center of Photography ที่นิวยอร์ก ปัจจุบันปูเป้ยังคงอาศัยอยู่ที่นิวยอร์ก โดยประกอบอาชีพเป็นช่างภาพอิสระ(เพื่อหาเงิน) ทำ personal project ในเวลาว่าง(ซึ่งจริงๆ เป็นงานหลัก) และขยายขอบเขตความสนใจเผื่อแผ่ไปถึงงานศิลปะแขนงอื่นๆ ด้วย
