เราตัดสินใจขับรถไประยองในช่วงเวลาโศกขั้นสุดในชีวิต คว้าหนังสือชื่อตรงข้ามกับอารมณ์อย่างสิ้นเชิง Joyful โยนใส่ตะกร้าแล้วบึ่งออกจากกรุงเทพฯ ไปถึงหาดแม่พิมพ์ยามดึก ระหว่างทางฝนตกหนักมากและค่อยๆ ปรอยๆ เมื่อเราถึงที่พัก

ปกติแล้วการออกไปอ้างแรมนอกบ้านต่างเมืองสำหรับเรา ไม่ใช่เป็นแค่การเปลี่ยนบรรยากาศหรือหาฉากถ่ายรูปลงโซเชียลมีเดีย แต่ที่พักดีๆ มันมักทำหน้าที่กล่อมเกลาจิตใจและเป็นพื้นที่ให้นอนคราฟต์คิดได้ด้วย การคราฟต์ความคิดคือการนอนเอ้เตสบายๆ ในบรรยากาศแวดล้อมผ่อนคลายร่างกาย ทำให้จิตใจโปร่งเบา เกิดความรู้สึกประหนึ่งลงมือทำงานหัตถกรรมที่มือขยับไปเรื่อยอย่างเพลิดเพลินจนตนตกอยู่ในภวังค์ ใจว่าง พลังดีแทรกมาเสมอโดยไม่รู้ตัว ที่พักอันเพียบด้วยสุนทรียะแห่งรายละเอียดมักทำหน้าที่ส่งเสริมสภาวะดังว่านี้ได้เช่นกัน มันช่วยดึงความรู้สึกเป็นสุขข้างในออกมาให้เราสัมผัสอย่างเนียนๆ และความรู้สึกเบิกบานมันแผ่ซ่านอยู่นานไม่ใช่ความสุขฉาบฉวย

The truth of the story lies in the details

เนื้อแท้แห่งเรื่องราว อยู่ในรายละเอียด

ถึงแม้ว่า พรรณพิไล ลออคุณ หรือเมย์ ผู้สร้างสรรค์ที่พักกลิ่นอายอาระเบียนในนาม ‘The Ryad Rayong’ จะไม่เคยทำธุรกิจพักแรมมาก่อน แต่เราว่าเมย์เข้าใจเรื่องราวเกี่ยวกับรายละเอียดเป็นอย่างดี มีมุมมองและลงมือทำสิ่งที่ประณีตอาจเพราะซึมซับกิจการที่ครอบครัวของเธอทำมาตั้งแต่เด็ก งานคราฟต์ที่ต้องใช้ความละเอียดและทักษะพื้นฐานทางศิลปะหลากหลายจุดในการสร้างความงามให้ปรากฏบนเครื่องประดับ คุณแม่ของเมย์คือคุณคิมแห่ง ‘Kim Bijoux’ ร้านเครื่องประดับฝีมือดีเก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งของเมืองไทย  เปิดกิจการมานานหลายสิบปี อยู่ใน O.P. PLACE ด้านหลังโรงแรมโอเรียนเต็ล

เมย์และน้องชาย-บัญจภัทร ยังร่วมกันแตกไลน์เครื่องประดับใหม่ในนาม ‘สิน’ สืบทอดฝีมือคราฟต์จิวเวลรี่สวยประณีตจากรุ่นคุณแม่ ผนวกกับงานดีไซน์รูปแบบใหม่ๆ เลือกใช้วัสดุแปลกๆ ลูกปัดไม้ มุก และปะการังจากฟาร์มที่เลี้ยงเฉพาะ ไม่ทำลายธรรมชาติ พลอยสีแบบแปลกตา ฯลฯ วิวัฒน์ชิ้นงานเครื่องประดับที่มีลักษณะปรับใช้ได้หลายแบบ เปี่ยมกลิ่นอายตะวันออกโมเดิร์นและตะวันตกวินเทจยุคอาร์ตเดโค-หนึ่งในซิกเนเจอร์เครื่องประดับของคุณคิมผู้เป็นแม่

แต่ที่พักซึ่งครอบครัวร่วมกันสร้างสรรค์ขึ้นกลับมีกลิ่นอายดินแดนอาระเบีย ตั้งอยู่บนชายหาดเงียบสงบในจังหวัดระยอง

“เด็กๆ คุณน้าน้องสาวแท้ๆ ของคุณแม่ชอบชวนพวกเราไปทะเล มากันทั้งครอบครัวอยู่ที่บ้านทรายแก้ว” ระยองจึงเป็นพื้นที่คุ้นเคยของเมย์มานานกว่า 30 ปี ส่วนดินแดนนอกประเทศ ครอบครัวช่างทำเครื่องประดับชื่นชอบบรรยากาศวัฒนธรรมมัวริช อาระเบีย “ชอบทั้งวัฒนธรรมและสถาปัตยกรรมโมรอกโก สเปนทางใต้ ฝรั่งเศส อาหรับ ที่บ้านไปโมรอกโกกันบ่อย เราสนใจการผสมผสานที่เกิดในยุคล่าอาณานิคม ซึ่งสะท้อนให้เห็นอยู่ในการตกแต่งอาคารบ้านเรือนต่างๆ

“ตอนทำโครงสร้างด้านนอกริยาดฯ ก็เน้น Symmetry ความสมดุลของสิ่งต่างๆ บนอาคารแบบอาหรับ มุสลิม ยุโรป ที่ผสมกันลงตัวแบบที่เห็นในโมรอกโก เราดึงรายละเอียดเฉพาะที่ชอบและคิดว่ามันใช่มาใช้” เมย์ใช้คำว่าเป็นการลื่นไหลของวัฒนธรรมอาหรับ มัวร์ ฝรั่ง ผสมผสานโดยมุมมองคนไทยที่เติบโตมาจากการทำงานใกล้ชิดกับงานคราฟต์ และยังชื่นชอบหัตถกรรมไทยเป็นพิเศษ เดอะ ริยาด ระยอง สำหรับเราจึงไม่ใช่ฉากละครที่จำลองบ้านเรือนโมรอกโกมาไว้ แต่เกิดจากการดึงรายละเอียดมาคิดใหม่ เป็นความกลมกล่อมพอดีของการผนวก ‘แรงบันดาลใจ’ ให้กลายเป็นความยูนีกใหม่ในแบบของตน  

No room can be called perfect unless it has real comfort

ห้องหับใดๆ ไม่สามารถสมบูรณ์แบบได้ หากไร้ซึ่งความสบายจริงแท้เพื่อการพักผ่อน  

สำหรับเรา โรงแรมที่พักรูปลักษณ์สวยเก๋ออกจะเกลื่อน ใครๆ ก็ทำได้ แต่สวยแล้วสบาย อันนี้ยาก หนังสือ Joyful โดย Ingrid Fetell Lee ที่เราหยิบมาอ่านมีแก่นหลักอธิบายเรื่องสุนทรียะที่กระตุ้นความรู้สึกเป็นสุข ทำไมคนเราจึงเลือกพักโรงแรมบรรยากาศดีอยู่สบาย ทำไมใครต่อใครจึงแห่ไปดูซากุระผลิดอกที่ญี่ปุ่น หรือทำไมเราเองจึงเพลินนอนเหม่อมองหาดแม่พิมพ์เบื้องหน้าอย่างสบายใจขึ้นมาได้ไม่รู้ตัว   

หนังสือ Joyful อธิบายว่าสถานที่ ประสบการณ์หลายสิ่งอย่าง มีพลังในการปลดล็อกความสุขที่อยู่ในตัวคนให้ปล่อยพลังออกมาหล่อเลี้ยงจิตใจ ความสุขไม่ใช่สิ่งที่เราวิ่งออกไปแสวงหา แต่มันคือพลังที่อยู่ในตัวเราโดยมีสุนทรียะแวดล้อมต่างๆ ที่สมดุลทำหน้าที่ขับมันออกมา รายละเอียดที่เสริมการพักผ่อนที่ริยาดก็สอดรับกับตัวอย่างต่างๆ ใน Joyful ที่อ่านพอดี

“ในวัฒนธรรมอาระเบียน Ryad คือบ้านของพ่อค้า ไม่ใช่วังหรูหรา เราชอบแนวคิดนี้ บ้านที่มีที่มาจากการเป็นโอเอซิสสร้างความชุ่มชื่นกายใจให้การอยู่อาศัยแห้งแล้งกลางทะเลทรายชุ่มชื่นขึ้น ริยาดมีความรั้วรอบขอบชิดเพื่อป้องกันสมาชิกในบ้านที่เป็นหญิงสาวจากคนภายนอกด้วย บริเวณพื้นที่ภายในจึงมีความเป็นส่วนตัวมาก เพราะด้านนอกทึบ ป้องกันทั้งคนนอก ทั้งอากาศร้อนแดดแรง จึงมีคอร์ตยาร์ดหรือลานกลางบ้านให้สมาชิกในครอบครัวได้ใช้เป็นพื้นที่รื่นเริงบันเทิงใจ” เมย์อธิบาย

เราชอบคอร์ตยาร์ดของริยาดมาก ไม้กระถาง โต๊ะเก้าอี้ที่จัดวางให้นั่งเล่นพักผ่อนตามแนวคิดบ้านพักอันแสนมิดชิดเป็นส่วนตัวในแบบอาระเบียน รายละเอียดสำคัญที่สร้างความรู้สึกอบอุ่นให้กับพื้นที่คือหัตถกรรมจากทั่วไทยที่เมย์และคุณแม่ชื่นชอบและเสาะสรรมาใช้ในทุกจุดของที่พัก ทั้งงานจักสานจากศูนย์หัตถกรรมกระจูดวรรณี พัทลุง หัตถกรรมโซนระยองก็มีกลุ่มแม่บ้านพัฒนางานกระจูด งานไม้จากเชียงราย เชียงใหม่ สวยกลมกลืนกันไปหมด ยิ่งเมื่ออยู่ร่วมกับโทนสีจัดที่ดึงจากเครื่องเทศโมรอกโกแล้ว สีอ่อนโยนของวัสดุธรรมชาติงานหัตถกรรมไทย ทำหน้าที่ประหนึ่งสีขาวที่ถูกเหยาะลงไปในสีสดแสบ ผลลัพธ์ที่ได้คือความรู้สึกเนียนสบายในความรื่นเริง

“ห้องพักทั้งหมดเรามีแค่ 11 ห้อง 5 แบบ จากแนวคิดหลักที่เป็นบ้านของพ่อค้า เราจึงอยากหยิบยื่นความอบอุ่นดูแลแขกอย่างใกล้ชิด จำนวนห้องพักแค่นี้ทำให้สามารถดูแลแขกทั่วถึงในรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ” ขนมขาไก่จิ๋วในขวดโหล ชามินต์เย็นชงมาอย่างบรรจง รวมทั้งการที่พนักงานนำเสื่อมาปูบนสนามหญ้าให้ทันทีเมื่อเห็นเราถือหนังสือและอุปกรณ์วาดรูปใส่ตะกร้าออกมาจากห้องพัก เป็นอีกทางเลือกนอกจากเก้าอี้นอนริมหาด รู้สึกยังกับไปพักบ้านเพื่อนที่รู้ใจ

รายละเอียดเพื่อการพักผ่อนอุดมไปทุกมุมโดยเฉพาะในห้องพัก ตั่งนอนเอกเขนกกว้างสบายถูกบรรจุไว้ในห้องพักทุกแบบตามทรวดทรงของห้องอย่างน่าทึ่ง ห้องอาบน้ำมีชั้นเชิงด้วยการดึงรายละเอียดจากสถาปัตยกรรมอาระเบียนมาเป็นลูกเล่นอย่างคราฟต์คิด กระจกสีที่โผล่ออกมาสร้างความรู้สึกตื่นเต้นแบบกำลังดี

สิ่งเหล่านี้รวมเรียกว่าสุนทรียะที่อธิบายวิถีทางซึ่งวัตถุใดๆ มีรูปลักษณ์อันทำให้ผู้คนรู้สึกดีมีความสุขขึ้นมาได้ สิ่งที่ทำให้คนเรายิ้มแบบไม่รู้ตัวจากข้างในเมื่อได้มองเห็นหรือสัมผัสวัตถุที่มีพลังสุนทรีย์นั้น

Bright & Shine

แสง สี   

เราว่าบรรยากาศยามเช้าที่ริยาดชนะเลิศ โดยเฉพาะเมื่อเปิดม่านห้องพักที่อยู่ด้านหน้าหาด แสงแดดสาดเข้ามาอย่างงาม ทะเลสีฟ้าใสอยู่เบื้องหน้า มีสีเขียวของสนามหญ้าและต้นไม้ทรงเท่อย่างกระถินเทพาขึ้นหล่อๆ กระจายตัวให้ร่มเงาอยู่ เราเพิ่งเคยรู้จักและเคยเห็นกระถินพันธุ์นี้ มันเป็นไม้ยืนต้นสูงพุ่งหลาวขึ้นฟ้าหลายเมตร กิ่งก้านอยู่ด้านบน มีฝัก ออกดอกปีละ 2 เดือนช่วงปลายร้อนต้นฝน กระถินเทพาเป็นพืชตระกูลถั่วที่นิยมใช้ปลูกเป็นร่มเงาโดยเฉพาะในหมู่เกษตรกรที่ปลูกโกโก้ รวมทั้งปลูกเป็นแนวกำบังก็ฮิต รอบๆ ริยาดเต็มไปด้วยกระถินเทพาแผ่กิ่งก้านงามเขียวไปทั่วอาณาบริเวณซึ่งมีแดดจัดจ้านมาก

หนังสือ Joyful เล่าถึงรายงานวิจัยเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศแวดล้อมกับสุขภาพจิตใจ ผู้คนที่ทำงานในพื้นที่ซึ่งมีแสงแดดสามารถนอนหลับได้ดีและหัวเราะได้มากกว่าคนทำงานในสถานที่มืดอับทึบแสงสลัวมัวหม่น ไม่น่าแปลกใจที่เช้านี้เรารู้สึกเริงร่าขึ้น เพราะแดด สีของทะเล สีเครื่องเทศที่เป็นกำแพงและผนัง ตำรา Joyful ยังกล่าวว่า แสงธรรมชาติมีพลังช่วยเรื่องความดันโลหิตสูง ปรับอารมณ์ให้คนกระปรี้กระเปร่า พนักงานออฟฟิศที่นั่งริมหน้าต่างมีระดับพลังงานดีและแอ็กทีฟกว่าคนที่อยู่ในมุมอับแสง คนไข้ในโรงพยาบาลก็เช่นกัน หากพักฟื้นในห้องที่มีแสงแดดส่องสว่างจะฟื้นตัวไวกว่าห้องที่แสงน้อย

เราดื่มกาแฟที่คอร์ตยาร์ดที่มีแสงสาดลงมาสว่างไสว เป็นการเรียกน้ำย่อยก่อนเดินไปรับประทานอาหารเช้าในห้องอาหารที่มองเห็นสวนมีตะบองเพชรและระเบียงพร้อมซุ้มโค้งเว้าแบบอาระเบีย มื้อเช้าที่นี่จานเด็ดคือชาคชูก้า (Shakshuka) “เรานำอาหารเช้าอิสราเอลมาประยุกต์ รสจัดจ้านสดชื่นด้วย Tomato Base ต้นตำรับเขาไม่มีเนื้อสัตว์ แต่เราขอเพิ่มไข่และไส้กรอกโชริโซ่หั่นชิ้นเล็ก ไส้กรอกที่นี่ทำเอง ใช้ไส้กรอกหมูพริกไทย ตุ๋นเบียร์จนเข้าเนื้อ” เวลารับประทานบิขนมปังจิ้มลงไปในไข่เยิ้มๆ ปาดมะเขือเทศที่มีโชริโซ่ขยี้ผสมอยู่ รสตัดกันซับซ้อนถึงใจใช่เลย

รับมื้อเช้าเสร็จเราก็เดินเล่นริมหาดรับพลังทะเล เมย์เล่าว่า เช้าตรู่ยังมีชาวบ้านเดินเก็บตัวเคย (กุ้งเคย) บนหาดเพื่อไปทำกะปิ หาดที่นี่สวยสงบ ทั้งวันเราก็ลุกๆ นั่งๆ เดินๆ หมุนเวียนเปลี่ยนมุมอ่านหนังสือ วาดรูป นอนคิดอะไรไปในบรรยากาศธรรมชาติกล่อมเกลา

หนังสือ Joyful สนุกมาก เนื้อหาสร้างความเข้าใจว่าทำไมสภาวะแวดล้อมถึงทำให้ผู้คนรู้สึกคึก เศร้า กระวนกระวาย อยากแข่งขัน สงบ มีสติ หรือวิบวับในอารมณ์ได้ Joyful ยังกล่าวถึงเรื่องราวของเลนส์ภายใน (Inward Lens) ความรู้สึกเป็นสุขที่เกิดจากการปล่อยวางในแบบศาสนาพุทธ และการมีสุขอาจเกิดจากการที่เราเปลี่ยนวิธีมองโลกและการรู้จักวางตำแหน่งแห่งที่ของตนบนโลกไปนี้ ตลอดจนการปรับตัวและยอมรับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในชีวิต ไม่ว่าเรื่องดีร้าย รวมไปถึงทุกข์โศกก้อนใหญ่ที่อาจจะไม่ได้หายไปเลยในทันที แต่ค่อยๆ คลี่คลายและอาจสลายไปได้เมื่อเราปรับใจปรับตัว

เรามาถึงระยองช่วงฟ้าเมฆหนักไปหมดเหมือนความรู้สึกข้างใน น้ำตาอัดเต็มใจทะลักออกมาเหมือนพายุฝน จนเมื่อตื่นเช้ามาพบแดดจัด อากาศกระจ่างใส ขัดเกลาความหม่นเศร้าไปได้บ้าง เดินเล่น นอนผ่อนใจ ที่ตลกคืออ่านหนังสือเล่มหนึ่ง-Joyful แล้วมันดึงให้กลับไปนึกถึงวลีในหนังสือดีอีกเล่ม ซึ่งไม่นึกเลยว่ามันจะผุดขึ้นมาขณะนั่งอยู่ใจกลางคอร์ตยาร์ดริยาดระยอง “การเปลี่ยนแปรคือเรื่องหนึ่ง การยอมรับความเปลี่ยนแปรนั้นให้ได้ก็เป็นอีกเรื่อง” หนังสือ The God of Small Things ว่าไว้เช่นนั้น

Change is one thing. Acceptance is another. :- Arundhati Roy, The God of Small Things