สมัยเป็นวัยรุ่นผมเคยดูหนังญี่ปุ่นเรื่องหนึ่งชื่อ The Village Album เป็นเรื่องของหมู่บ้านในญี่ปุ่นที่จะถูกยุบทิ้งเพราะจะสร้างเขื่อนขึ้นมาแทน ในหนังเล่าเรื่องของพ่อลูกที่เป็นคนในหมู่บ้าน และช่างภาพซึ่งได้รับมอบหมายให้ถ่ายรูปของหมู่บ้านนี้เก็บไว้

ในหนังช่างภาพเลือกที่จะใช้กล้องขนาดใหญ่แบบ Large Format ในการบันทึกภาพของทุกคนในหมู่บ้านนั้น

หลังดูจบก็อินกับหนังมาก ทำให้เวลาที่มีโอกาสเดินทางผมมักจะหยิบเอากล้องฟิลม์เดินทางไปด้วยเสมอๆ การได้เก็บภาพอะไรสักอย่างที่มันจะไม่มีอีกต่อไปในอนาคตด้วยกล้องฟิล์มมันดูน่าจะคุ้มค่าและถูกจริตผมมากกว่า

ใช่ แม้มันจะวุ่นวายและเปลืองเงินกว่ามากก็ตามที หลังจากนั้นไม่นานผมบังเอิญมีเวลาสั้นๆ ผ่านไปสังขละบุรี 2 วัน 1 คืน ก็เลยหยิบเอากล้องฟิลม์โบราณติดไปด้วย เราเดินถ่ายรูปริมแม่น้ำตอนเย็นๆ ก่อนจะกลับโรงแรมแล้วตื่นมาตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น ข้างนอกมืดสนิท หมอกหนา การเดินข้ามสะพานมอญแต่ละก้าวก็ชวนให้หวาดเสียวว่าจะร่วงหล่นลงไปข้างล่างเสียเหลือเกิน

เรารอ เดินหา และถ่ายภาพจนถึงตอนสายๆ เวลาผ่านมาน่าจะร่วมๆ 10 ปีแล้วจากตอนนั้น สะพานมอญก็หน้าตาต่างไปจากตอนที่ถ่ายมาในตอนนั้นแล้ว ผมไล่ดูรูปเซ็ตนี้เมื่อวันก่อนแล้วก็คิดว่าโชคดีจริงๆ ที่ตอนนั้นหยิบเอากล้องฟิล์มไปด้วย

Writer & Photographer

Avatar

ธีรพันธ์ ลีลาวรรณสุข

ช่างภาพ นักออกแบบกราฟิก นัก(หัด)เขียน โปรดิวเซอร์และผู้ดำเนินรายการพอดแคสต์ และอื่นๆอีกมากมายแล้วแต่ว่าไปเจออะไรน่าทำ IG : cteerapan