ย้อนกลับไปเมื่อปี 2014 เขาได้โทรศัพท์ที่ถ่ายรูปได้จากน้องชาย นับแต่นั้นมา จึงกลายเป็นโลกแห่งการบันทึกความทรงจำในรูปแบบที่มีหลักฐานและชัดเจนกว่าอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนสำหรับเด็กดอยคนหนึ่ง เขาเพลิดเพลินและกระตือรือร้นกับอุปกรณ์สะสมความทรงจำชิ้นนี้ 

แต่ด้วยภารกิจล่าปริญญา ตามความฝัน และเผชิญความจริงในเมืองศิวิไลซ์แดนไกลบ้านดอย ระยะทาง 200 กว่ากิโลเมตร 200 กว่านี้คือกิโลดอยจากเชียงใหม่สู่ห้วยไม้ดำแดนดินแดงในนิยามของเขาเอง ระยะบวกความลำบากคืออุปสรรค นำมาซึ่งความคิดถึงบ้านที่มาเยี่ยมความรู้สึกนี้บ่อยๆ ครั้ง การงัดความทรงจำนี้ออกมาเหมือนจะคอยประคับประคองหัวใจได้เสมอ อุปสรรคข้างต้นแทบไม่มีผลใดๆ เลย เมื่อเทียบกับเวลาและวันว่าที่หายากกว่า จึงไม่แปลกที่เขาจะกลับบ้านทุกขณะโอกาส

ทิวทัศน์นาที่เก็บมาตั้งแต่ปี 2014 จากตีนภูเขาข้างกระท่อมของพ่อ จากหน้าต่างกระท่อมบ้าง มองออกไปเห็นกระท่อมเล็กๆ ไกลตา เขาเห็นมากับตาครั้งยังเด็กๆ ทุกการเปลี่ยนของสถานที่นี้ การบันทึกความทรงจำจึงมีคุณค่าทางจิตใจ คือยารักษาโรคคิดถึงบ้าน และเป็นหลักฐานชั้นดีในการแบ่งปันประสบการณ์

Write on The Cloud

Photo Essay

ถ้าคุณมีเซ็ตภาพถ่ายที่อยากมาอวดในคอลัมน์นี้ ช่วยส่งเซ็ตภาพพร้อมคำบรรยาย(แบบไม่ยาวมาก) รูปถ่ายผู้เขียน ประวัติส่วนตัวผู้เขียน ที่อยู่ เบอร์โทรติดต่อ และชื่อ facebook มาที่อีเมล [email protected] ระบุหัวข้อว่า ‘ส่งต้นฉบับสำหรับคอลัมน์ Photo Essay

ถ้าเซ็ตรูปของคุณได้รับการตีพิมพ์ลงในเว็บไซต์ เราจะส่งสมุดลิมิเต็ดอิดิชัน จาก ZEQUENZ แบรนด์สมุดสัญชาติไทย ทำมือ 100 % เปิดได้ 360 องศา ให้เป็นที่ระลึกด้วยนะ

Writer & Photographer

Avatar

สมพงษ์ ฤมลนภากร

เป็นปกาเกอะญอ มีควาย 2 ตัว อ่านหนังสือ ฟังเพลง ดูหนังและนก