คลื่นซัดสู่ฝั่ง สันทรายคอยซับคลื่น เป็นเช่นนี้วันแล้ววันเล่า
ผู้ใหญ่อย่างเราเฉยและชาชิน แต่สำหรับเด็ก ๆ นี่คือสนามผจญภัยที่สนุกได้ไม่รู้จบ
บางคนมองเห็นความซ้ำ แต่บางคนมองเห็นความสนุก
เวลายืนอยู่ริมทะเล คุณเห็นอะไร รู้สึกอย่างไร
บางครั้งดูเด็ก… ก็ได้แรงบันดาลใจ
ขณะที่ผมกำลังเรียนอยู่ที่สหรัฐฯ เมื่อถึงวันหยุดช่วง Spring Break ผมตัดสินใจเดินทางไป Pacific Northwest พร้อมกับกลุ่มเพื่อนสนิท เมื่อวิกฤตการณ์ COVID-19 เริ่มคลี่คลาย และเมื่อไปถึง ผมก็ค้นพบว่าที่นั่นกลายเป็นสถานที่ที่ผมประทับใจมากที่สุดในสหรัฐฯ หรืออาจจะบอกว่าในโลกใบนี้เลยก็ได้
ที่นี่คือดินแดนที่ผสมผสานความทันสมัยของเทคโนโลยีสุดล้ำที่มนุษยชาติพึงมี ให้คงอยู่คู่กับความสงบและสวยงามของธรรมชาติ เป็นการหลอมรวมสองขั้วที่แตกต่างกันให้คงอยู่ร่วมกัน
การเดินทางในครั้งนั้นจุดประกายความคิดของผมในหลาย ๆ ประเด็น ผมเห็นแล้วว่าธรรมชาติดำรงอยู่คู่กับความเจริญของเมืองใหญ่ได้ โดยที่เราไม่จำเป็นต้องเลือกฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
แล้วผมก็เห็นความสำคัญของ ‘เทือกเขา’ ที่รายล้อมและหล่อหลอมผู้คนในดินแดนนี้ให้มีความสุข และสร้างวัฒนธรรมความเป็นอยู่ที่ผมแอบยกย่องให้เป็นเมืองโปรดในใจ
บันทึกที่ Pacific Northwest สหรัฐอเมริกา ถ่ายทอดความเป็นภาษาไทยโดย โลจน์ นันทิวัชรินทร์
