ย้อนกลับไปเมื่อ 3 ปีก่อนที่โลกจะรู้จักโควิด ผมมีโอกาสไปสถานที่ห่างไกลแห่งหนึ่งในประเทศพม่า ชื่อว่า ‘เมืองมรัคอู’ ซึ่งเคยเป็นอาณาจักรโบราณแห่งรัฐยะไข่ ในช่วงที่ผมไปนั้น เมืองยังมีเหตุการณ์ไม่สงบ ทหารเดินสะพายปืน เดินลงไปตามท้องนาเพื่อรักษาความปลอดภัย บางครั้งเราจะได้ยินเสียงดังปัง! ซึ่งไกด์บอกว่าคือเสียง Thunder (ฟ้าร้องใส ๆ จะมีเสียงฟ้าร้องได้ยังไงครับไกด์) อย่างไรก็ตาม เราก็ยังคงเที่ยวเดินทางต่อไป 

แม้ว่าจะยังมีเหตุต่อสู้กันอยู่นั้น แต่ตลาดเช้ากลับสัมผัสได้ถึงสีสัน ชีวิตชีวาของผู้คนที่มาจ่ายตลาดในยามเช้า เราเห็นชาวบ้านเคี้ยวหมาก สูบยาเส้น และทูนของบนศีรษะเดินไปมาเป็นปกติ หมู่บ้านหนึ่งซึ่งเป็นที่อยู่ของชาวชีน สตรีสูงอายุมีรอยสักบนใบหน้า ในอดีตชาวชีนสักหน้าของหญิงสาวเพื่อปกปิดความสวยงาม ป้องกันการถูกจับตัวไปเป็นภรรยา กาลเวลาผ่านไปสตรีที่สักหน้าจึงลดลง หลงเหลือเพียงร่องรอยเหตุการณ์ในอดีต

เด็ก ๆ เล่นสนุก มีความสุขได้โดยปราศจากโลกอินเทอร์เน็ต เนื่องจากหลายปัจจัยทำให้เข้าถึงเทคโนโลยีได้ยาก เสน่ห์ของมรัคอูจึงเหมือนการย้อนไปใช้ชีวิตอยู่ในอดีต และทำให้เพลิดเพลินกับการถ่ายภาพจนฟิล์มหมดไปหลายม้วนเลยทีเดียว

Writer & Photographer

Avatar

พัสกร ชุมศิลป์ศิริ

นักเรียนสถาปัตย์หน้าพระลาน รักการถ่ายภาพและท่องเที่ยว กำลังค้นหาแรงบันดาลใจ จึงอยากลองทำสิ่งใหม่ ๆ นอกจากการเขียนแบบ