บนสันดอยแห่งหนึ่งในอำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ชายหนุ่มกำลังขี่มอเตอร์ไซค์วิบากคู่ใจลัดเลาะไปตามหนทางคดเคี้ยว มีดอยต่าง ๆ เป็นทิวทัศน์โดยรอบ แสงแดดตอนกลางวันสะท้อนกับฟันปลอมสีทอง ส่องประกายขับให้รอยยิ้มแสนยียวนบนใบหน้าของเขาเด่นชัดขึ้น

วิล หรือ วิลเลี่ยม เลอ มาซูริเอร์ (William Le Masurier) คือชื่อของชายหนุ่มลูกครึ่งไทย-อังกฤษ เจ้าของฟันสีทองซี่นั้น เมื่อ 6 ปีที่แล้วเขาตัดสินใจย้ายชีวิตกลับมาอยู่กับแม่เชื้อสายไทยที่อำเภอเชียงดาว หนทางที่เขากำลังมุ่งหน้าไป คือหมู่บ้านป่าตึงงามของชาวปกาเกอะญอ สถานที่ที่เขาจะพาผู้คนมาจัดงานปาร์ตี้ ‘เสือสองจู๋’ (Double Dick Tiger) ซึ่งจัดเป็นประจำทุกปีในนามกลุ่ม Dek Doi

วิธีรักษาผืนป่าและวิถีชีวิตของอำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ฉบับ Dek Doi ทั้งสนุก เท่ จนใคร ๆ ก็อยากมาอยู่

หากมองอย่างผิวเผิน ชายหนุ่มท่าทางยียวนคนนี้ดูจะเป็นแค่คนห่าม ๆ ที่ชอบจัดงานสนุกสนานเมามายกับเพื่อนฝูงไปวัน ๆ แต่เมื่อได้นั่งฟังความคิดเบื้องหลังผลงานต่าง ๆ ที่เขาทำ คุณจะพบว่าจุดหมายของเขาไม่ได้หยุดอยู่แค่ความสนุกอย่างเดียว

“เสือสองจู๋ เป็นงานเฟสติวัล 5 คืน เราพาคนไปอยู่ในป่ากับชาวปกาเกอะญอ ไปกินอาหารของเขา ไปกินเหล้าของเขา ซึ่งทุกอย่างชาวปกาเกอะญอไม่ได้ซื้อ แต่เขาปลูกและทำเอง เราจะพาดีเจไปด้วย และร้องรำทำเพลงด้วยกัน ชาวบ้านปกาเกอะญอที่บ้านป่าตึงงามก็ยินดีต้อนรับเราทุกปี มาร่วมกับเราด้วย มองแค่ผิวเราอาจเป็นแค่กลุ่มจัดปาร์ตี้ แต่ลึก ๆ เราอยากพาคนมาสัมผัสวิถีชีวิตของปกาเกอะญอ เราไม่ได้ต้องการเข้าไปช่วยเขา เขามีทุกอย่างดีพร้อมแล้ว 

“เมื่อก่อนมีคนเข้าไปในหมู่บ้านของเขาเยอะ อยากจะช่วย แต่มันเป็นการเข้าไปเปลี่ยนวิถีชีวิต ซึ่งชีวิตของพวกเขามันดีอยู่แล้ว เขาไม่ได้อยากเปลี่ยนแปลง คอนเซ็ปต์งานของเราจึงเป็นการโปรโมตวิถีชีวิตของปกาเกอะญอ เราไม่ต้องการเปลี่ยนอะไร เราต้องการเรียนรู้จากวิถีชีวิตของเขา เพราะเขามีทุกอย่าง ไม่ต้องซื้ออะไรเลย ชุมชนของเขาแข็งแรงมาก เขารักษาป่า รักษาธรรมชาติ ดูแลทุกอย่างดีมาก ดีกว่าเราด้วยซ้ำ พอเราเข้าไปด้วยความตั้งใจแบบนี้ ชาวบ้านปกาเกอะญอจึงยินดีมากเลย มาร่วมสนุกไปกับเราด้วย มันสุดยอดมาก” วิลพูดถึงงานของเขาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

คำว่า เสือสองจู๋ ที่วิลใช้มาตั้งชื่องานนั้น มีที่มาจากความตั้งใจของเขา ด้วยความที่เป็นคนชอบเดินป่าและรักในธรรมชาติของเชียงดาว เขาค้นพบว่าปัจจุบันในป่าไม่มีสัตว์เหมือนสมัยก่อนอีกแล้ว โดยเฉพาะเสือ เหตุผลที่เขาเลือกใช้คำว่า เสือสองจู๋ เพราะมองว่าหากเสือมีสองจู๋มันจะขยายพันธุ์ได้มากขึ้น อาจดูเป็นสัญลักษณ์ที่กวนไม่น้อย แต่แฝงความหมายลึกซึ้งไว้ เพราะการมีอยู่ของเสือ คือสิ่งบ่งชี้ว่าป่าบริเวณนั้นอุดมสมบูรณ์แค่ไหน 

“เราอยากให้ป่าใหญ่ขึ้น เยอะขึ้น เราอยากให้มีเสือเยอะขึ้น เวลาเสือเยอะขึ้น สัตว์ก็จะเยอะขึ้น นี่คือที่มาของคอนเซ็ปต์เสือสองจู๋” วิลอธิบายความหมายเบื้องหลังเสือสองจู๋ก่อนยิ้มกว้าง เผยให้เห็นฟันทองของเขา

วิธีรักษาผืนป่าและวิถีชีวิตของอำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ฉบับ Dek Doi ทั้งสนุก เท่ จนใคร ๆ ก็อยากมาอยู่

ทุกครั้งที่มีการจัดงาน เสือสองจู๋ รายได้จากการจัดงานวิลจะนำไปสมทบให้กับอีกโครงการของ Dek Doi ชื่อ เผ่าฟันทอง (Pao Fan Tong Tribe) อันเป็นที่มาของซี่ฟันสีทองแสนยียวนของเขา

กิจกรรมนี้เกิดจากการนึกสนุกของวิลและเพื่อน ๆ ที่สมมติตัวเองเป็นชนเผ่าที่มีฟันสีทองและคอยมองหาที่ดินต่าง ๆ ที่ติดกับแนวป่าของอำเภอเชียงดาว พวกเขาจะนำเงินที่ได้จากการจัดกิจกรรมในนาม Dek Doi มาซื้อที่ดินเหล่านี้และปล่อยทิ้งไว้ ปล่อยให้ธรรมชาติค่อย ๆ ฟื้นที่ตรงนั้นกลับคืนเป็นป่าดังเดิม

นี่คือตัวอย่างกิจกรรมที่วิลจัดขึ้น Dek Doi ยังมีกิจกรรมอีกมาก น่าสนุกและแฝงด้วยจุดประสงค์เพื่อรักษาธรรมชาติ วิถีชีวิต ซึ่งเป็นเสน่ห์ของเชียงดาวให้เหมือนเดิม ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจากชายหนุ่มฟันทองที่มีโอกาสไปทำงานและอาศัยอยู่ในมหานครที่ทันสมัยที่สุดของโลกมาจำนวนมาก แต่เลือกที่จะกลับมาอยู่เชียงดาว 

เหตุผลที่เขาเลือกที่นี่คืออะไร เรื่องราวของ Dek Doi มีที่มาอย่างไร และวิลมีแผนจะรักษาผืนป่าและวิถีชีวิตของเชียงดาวอย่างไร ทั้งหมดเริ่มต้นขึ้นเมื่อ 6 ปีที่แล้ว หลังจากเขาตัดสินใจกลับมาอยู่กับแม่ที่ที่นี่

วิลเกิดที่ประเทศไทย แต่หลังจากอายุได้ 2 ขวบ เขาต้องย้ายตามพ่อไปทำงานในประเทศต่าง ๆ ตั้งแต่อังกฤษ ญี่ปุ่น เกาหลี เยอรมนี และจีน ชีวิตส่วนใหญ่ของเขาจึงอยู่ที่ต่างประเทศ และอยู่ในมหานครที่ยิ่งใหญ่อันดับต้น ๆ ของโลกทั้งสิ้น ก่อนที่เขาจะตัดสินใจย้ายกลับมาอยู่ที่เชียงดาวเมื่อ 6 ปีก่อน

“ตอนอยู่ต่างประเทศ ทุก ๆ ปีผมจะกลับมาหาแม่ที่เชียงดาว ผมรักที่นี่มากกว่าเมืองใหญ่ ๆ ที่เคยไปอยู่ สำหรับผม เมืองใหญ่ของทุกประเทศถูกทำให้เปลี่ยนแปลงจนเหมือนกันหมด แต่พอกลับมาอยู่ที่หมู่บ้านในเชียงดาว ผมพบกับวิถีชีวิตที่ไม่เคยเจอมาก่อน มันเป็นอะไรที่ใหม่สำหรับผม และมันดี ดีมาก ๆ เลย 

Dek Doi ลูกครึ่งไทย-อังกฤษที่รักษาวิถีบ้านนอกในเชียงดาวด้วยปาร์ตี้ หนังสือ และพัฒนาอสังหาฯ
วิธีรักษาผืนป่าและวิถีชีวิตของอำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ฉบับ Dek Doi ทั้งสนุก เท่ จนใคร ๆ ก็อยากมาอยู่

“ทุกคนมีบ้าน มีสวน ปลูกผัก มีกินจากสวนที่บ้าน ที่นี่เราปลูกอะไรก็ได้ ชาวบ้านทำนาก็มีข้าว เราอยู่กับป่าก็มีอาหารจากป่า ชาวบ้านไม่ต้องซื้ออะไร ไม่ต้องอุดหนุนสินค้าจากบริษัทใหญ่ มันเป็นอิสระ ชาวบ้านอุดหนุนเกื้อกูลกันและกัน เงินของพวกเขาก็ไม่ไหลออกไปนอกชุมชน ในเมืองเราหาอิสระแบบนี้ไม่ได้ มันหายไปแล้ว ผมคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดีที่สุดสำหรับประเทศไทย สำหรับคนไทย เรื่องนี้เราต้องเก็บไว้ มันหายไปไม่ได้” ชายหนุ่มพูดด้วยแววตาจริงจัง

จากการมองเห็นคุณค่าในแบบชนบทที่มหานครละทิ้งไป วิลต่อยอดออกมาเป็นกิจกรรมต่าง ๆ เพื่อนำเสนอเรื่องราวของคุณค่าของชนบทในนามกลุ่ม Dek Doi

“ชื่อ Dek Doi เกิดขึ้นจากตอนที่ผมกลับมาอยู่กับแม่ที่หมู่บ้าน ชาวบ้านเขาไม่เข้าใจว่าผมกลับมาทำไม เขาคิดว่าผมต้องไปทำงานในเมืองใหญ่ที่ต่างประเทศ มันเป็นชุดความคิดที่เกิดขึ้นมาว่า คุณต้องย้ายเข้าไปทำงานในออฟฟิศชื่อดังในเมืองใหญ่ ซื้อคอนโด นั่นคือความสำเร็จ เป็นภาพฝันของใครหลายคน แต่นั่นเป็นแค่ภาพฝัน มันไม่จริง ผมคิดว่าการได้มาอยู่ที่เชียงดาว อยู่ในชุมชน อยู่ในชนบท นี่สิคือเรื่องจริง ชุมชนจริง อาหารจริง วิถีชีวิตจริง ๆ 

“ผมชอบเดินป่า ชอบขี่มอเตอร์ไซค์ขึ้นดอยต่าง ๆ ทุกคนเลยเรียกผมว่าเป็น ‘เด็กดอย’ เหมือนเป็นการประชดประชัน เพราะหลายคนมองภาพลักษณ์เด็กดอยไม่ดี ไม่สะอาด ไม่ฉลาด ไม่เจริญ แต่ผมชอบมาก ผมชอบชื่อนี้มาก ๆ เลยเอาคำนี้มาใช้ และไม่ใช่แค่ชื่อ แต่มันบ่งบอกถึงคอนเซ็ปต์วิถีชีวิตที่ผมต้องการนำเสนอ”

บนช่องทางการสื่อสารของ Dek Doi ทั้งบนเว็บไซต์ เฟซบุ๊ก และอินสตาแกรม วิลจะคอยเล่าเรื่องราวของวิถีชีวิตในชนบท ลงภาพกิจกรรมการเดินทางเข้าไปท่องเที่ยวในป่าของเขากับเพื่อน ๆ ให้ออกมาดูน่าสนุกและเท่

วิธีรักษาผืนป่าและวิถีชีวิตของอำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ฉบับ Dek Doi ทั้งสนุก เท่ จนใคร ๆ ก็อยากมาอยู่
วิธีรักษาผืนป่าและวิถีชีวิตของอำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ฉบับ Dek Doi ทั้งสนุก เท่ จนใคร ๆ ก็อยากมาอยู่
วิธีรักษาผืนป่าและวิถีชีวิตของอำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ฉบับ Dek Doi ทั้งสนุก เท่ จนใคร ๆ ก็อยากมาอยู่

“เวลาพูดถึงบ้านนอก มักจะมีภาพลักษณ์ที่ไม่ดี ไม่พัฒนา ไม่ศิวิไลซ์ ไม่ได้รับการศึกษา ตรงกันข้าม ถ้าคุณอยู่ในเมือง มันคือตัวแทนของการพัฒนา ความศิวิไลซ์ นำเสนอสิ่งใหม่ แต่ผมคิดว่าสิ่งที่พิเศษมาก ๆ สำหรับเมืองไทย คือวิถีชีวิตคนชนบท มันพิเศษมาก เพราะทุกคนพึ่งพาตนเองได้ คุณปลูกอะไรก็ได้ในพื้นที่บ้าน คุณมีเพื่อน มีครอบครัว มีชุมชน คุณทำอะไรได้อีกเยอะกับสิ่งที่มี แต่เมื่อเข้าไปในเมือง สิ่งเหล่านี้จะถูกพรากไป เพื่อนที่แท้จริง ครอบครัว อาหารจริง ๆ ประสบการณ์จริง ๆ และวิถีชีวิตที่แท้จริง ซึ่งหลายคนก็ยอมปล่อยให้เป็นเช่นนั้นโดยไม่รู้ตัว 

“ผมดีใจที่คนในปัจจุบันเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่า สิ่งที่พวกเขาถูกพรากไปมีค่า ซึ่งเราต้องเข้าใจว่าอะไรคือสิ่งที่สำคัญ อะไรคืออัตลักษณ์จริง ๆ ของประเทศไทย ของผืนแผ่นดินเรา ไม่ใช่การพยายามกลายเป็นเมืองใหญ่ที่เหมือนกันไปหมด แต่เป็นวิถีชีวิตแบบชนบทที่เพาะปลูกอาหารเอง และจากอาหารก็ต่อยอดได้อีกมากมาย คนในหมู่บ้านเขาไม่ต้องซื้ออะไรเลย ทุกอย่างมาจากสวนที่บ้านและแบ่งปันได้ด้วย เราไม่ต้องพึ่งบริษัทยักษ์ใหญ่หรือซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อขายอาหารที่ไม่ดีให้เรา ทุกอย่างมาจากผืนดินที่เรามีอยู่ ดังนั้นความสัมพันธ์กับผืนแผ่นดิน กับอาหารของเรา นี่คือจิตวิญญาณของบ้านนอก และเราสูญเสียจิตวิญญาณนี้ไปเยอะมากจากการเคลื่อนทิศทางเข้าไปอยู่ในเมืองกันมากขึ้น

“สิ่งที่ Dek Doi อยากทำ คือการทำให้เห็นว่าภาพลักษณ์ของบ้านนอกเป็นวิถีชีวิตที่ดีและยั่งยืน ผมต้องการลบภาพลักษณ์แย่ ๆ เกี่ยวกับบ้านนอก เพื่อที่ต่อไปมันจะดึงดูดคนอีกหลาย ๆ คนให้กลับมาสู่วิถีชีวิตแบบเดิมของเรา ซึ่งยั่งยืนกว่า พึ่งพาตนเองได้มากกว่า และดูเท่กว่ากันเยอะเลย” เขาหยุดยิ้มเห็นฟันสีทองก่อนพูดต่อ

“ผมพยายามนำเสนอให้คนได้เห็นว่าวิถีชีวิตแบบนี้มันเท่ นี่จึงเป็นเหตุผลที่ Dek Doi จัดกิจกรรมที่ดูน่าสนุกต่าง ๆ มันจะน่าเบื่อไม่ได้ ไม่งั้นใครจะอยากมาอยู่กับวิถีชีวิตบ้านนอก และผมอยากดึงดูดผู้คนที่มีความสามารถทุก ๆ ด้าน เพื่อมาร่วมกันช่วยสร้างวิถีชีวิตแบบนี้ ช่วยกันกระจายความคิดแบบนี้ ทำให้มันแข็งแรง ทำให้ผู้คนเคลื่อนที่ไปในหนทางที่ถูกต้อง เก็บสิ่งเก่าที่ดีไว้ นำสิ่งใหม่ที่ดีมาใช้ เพื่อเคลื่อนที่ไปในหนทางที่ถูกต้องและดีกว่าเดิม”

วิธีรักษาผืนป่าและวิถีชีวิตของอำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ฉบับ Dek Doi ทั้งสนุก เท่ จนใคร ๆ ก็อยากมาอยู่
Dek Doi ลูกครึ่งไทย-อังกฤษที่รักษาวิถีบ้านนอกในเชียงดาวด้วยปาร์ตี้ หนังสือ และพัฒนาอสังหาฯ

นอกจากปาร์ตี้เสือสองจู๋และการผู้คนเข้าป่า วิลยังเคยนำหมวกโม่งที่ชาวบ้านสวมขณะทำนามาจำหน่ายและนำเสนอให้ดูเท่ กลายเป็นแฟชั่นที่ได้รับความสนใจจนขายหมดเกลี้ยง อีกงานที่ได้รับความสนใจจากคนทั่วไปอีกชิ้นของเขา คือการพิมพ์หนังสือรวมสมุนไพรไทย ให้คนได้กลับมารู้จักกับพืชสมุนไพรที่เปรียบเสมือนยาในบ้าน

“หนังสือเล่มนี้เกิดขึ้นจากการที่ผมได้ไปรู้จักกับพ่อทัย เขาเป็นคนแก่ในหมู่บ้านของผม ผมไปเดินป่ากับเขาบ่อยมาก และพ่อทัยรู้จักต้นไม้ ดอกไม้ สมุนไพรเยอะ เขาสอนผมทุกอย่าง และมันน่าสนใจมาก เพราะเมื่อก่อนเราไม่มียาแบบทุกวันนี้ สำหรับชาวบ้านในป่าคือยาของพวกเขาและฟรีด้วย ผมคิดว่านี่เป็นองค์ความรู้ เป็นภูมิปัญญาที่เราต้องเก็บไว้”

Dek Doi ลูกครึ่งไทย-อังกฤษที่รักษาวิถีบ้านนอกในเชียงดาวด้วยปาร์ตี้ หนังสือ และพัฒนาอสังหาฯ
Dek Doi ลูกครึ่งไทย-อังกฤษที่รักษาวิถีบ้านนอกในเชียงดาวด้วยปาร์ตี้ หนังสือ และพัฒนาอสังหาฯ

เพื่อทำให้หนังสือน่าสนใจ วิลชวนเพื่อนที่เป็นศิลปินนักออกแบบกราฟิกของเขา 2 คน คือ โดฮี ควอน (Dohee Kwon) ศิลปินชาวเกาหลี และ นท พนายางกูร ศิลปินสาวชาวไทย มาช่วยกันวาดและออกแบบรูปเล่ม จนออกมาเป็นหนังสือ Samun Phrai Thai บอกเล่าเรื่องราวสรรพคุณของสมุนไพรไทยชนิดต่าง ๆ ที่มีหน้าตาทันสมัยและน่าสนใจสุด ๆ

ในวันที่พืชใบกระท่อมพ้นจากการเป็นยาเสพติด และได้รับการพิสูจน์ว่ามีสรรพคุณที่ให้ประโยชน์มากกว่าโทษ วิลกับเพื่อน ๆ เลยอยากชวนคนมาทำความรู้จักสมุนไพรชนิดนี้ จึงเกิดงานปาร์ตี้ Kratom Goat ชวนคนมาดื่มน้ำกระท่อม และเป็นกิจกรรมที่เขาต้องการระดมเงินเพื่อนำไปช่วยเหลือชาวปกาเกอะญอในประเทศพม่า ที่กำลังประสบภัยจากการรัฐประหารโดยรัฐบาลเผด็จการ นอกจากกิจกรรมที่วิลและเพื่อนจัด Dek Doi ยังมีอีกหนึ่งบทบาทในฐานะการเป็นผู้ให้เช่าที่พักอาศัย สำหรับผู้ที่ต้องการมาใช้ชีวิตในวิถีชนบท

“การปล่อยเช่าที่พักเริ่มต้นจากผมและแม่มีบ้านที่ไม่ได้ใช้ในเชียงดาว ผมอยากหารายได้ให้แม่ จึงช่วยทำเป็น Airbnb ตอนแรกที่ทำ ไม่คิดว่าจะมีคนมาพักเยอะ เพราะตอนนั้นเชียงดาวยังไม่เป็นที่รู้จักเท่าวันนี้ แต่พอเปิดประมาณ 2 เดือนก็เริ่มมีคนมาพัก มารีวิว จนตอนนี้มีคิวจองยาวไปครึ่งปีแล้ว และผมก็เข้าไปช่วยปล่อยเช่าและดูแลบ้านพักของคนอื่น ๆ ให้ด้วย จนตอนนี้ผมมีที่พัก 20 กว่าหลัง เป็นบ้านพักกับโรงแรม มีลูกค้าหลายคนที่กลับมาพักบ่อย ๆ หลายคนตกหลุมรักเชียงดาว ชอบวิถีชีวิตที่นี่ เขาก็จะมาให้ผมช่วยหาที่ดินสร้างบ้านให้เขา ผมเลยมีโปรเจกต์ใหม่ที่กำลังทำตอนนี้ ชื่อว่า เด็กดอยบ้านนอก (Dek Doi Baan Nork)”

Dek Doi ลูกครึ่งไทย-อังกฤษที่รักษาวิถีบ้านนอกในเชียงดาวด้วยปาร์ตี้ หนังสือ และพัฒนาอสังหาฯ

เด็กดอยบ้านนอกเป็นโปรเจกต์ใหม่ของเด็กดอย เป็นโปรเจกต์พัฒนาอสังหาริมทรัพย์ โดยเขาจะช่วยให้คำแนะนำกับผู้ที่ต้องการย้ายมาอยู่ที่เชียงดาว พร้อมบริการช่วยออกแบบบ้านให้ โปรเจกต์นี้เกิดขึ้นจากกระแสความนิยมของอำเภอเชียงดาวในตอนนี้ ทำให้มีผู้คนจำนวนมากอยากย้ายมาอาศัยที่นี่ ที่ดินของเชียงดาวตอนนี้จึงเป็นที่ต้องการอย่างมาก และจะนำความเปลี่ยนแปลงมาสู่เชียงดาวอีกมากในอนาคต

เพื่อไม่ให้ที่นี่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่แย่ลง ชุมชนล่มสลาย สูญเสียอัตลักษณ์เดิม วิลจึงตัดสินใจเข้ามาทำโปรเจกต์เด็กดอยบ้านนอก เพื่อจัดการกับกระแสการย้ายเข้ามาอยู่ในเชียงดาวขณะนี้

“เชียงดาวตอนนี้มีคนสนใจเยอะมาก ผมเชื่อว่าต่อไปจะมีบริษัทเข้ามาทำหมู่บ้านจัดสรร จะต้องมีความเปลี่ยนแปลงที่ไม่ดีเข้ามาเยอะมาก ๆ ผมคิดว่าผมต้องทำโปรเจกต์เด็กดอยบ้านนอกขึ้นมา ถ้าผมไม่ทำ ความเป็นชนบท เป็นชุมชนของเชียงดาวจะหายไปแน่ ๆ” วิลพูดขึ้นขณะมองไปที่พื้นที่ของเชียงดาวบนชั้นดาดฟ้าออฟฟิศ Dek Doi 

“คอนเซ็ปต์ของเด็กดอยบ้านนอก เรามองว่าเป็นการขยายจากชุมชนที่เราอยู่ นี่คือสิ่งสำคัญที่สุด สิ่งที่เราอยากนำเสนอ คือวิถีชุมชน การพึ่งพาตนเอง มีที่ดินให้คุณปลูกอะไรก็ได้ในพื้นที่สวนของคุณ โดยไม่ต้องซื้อจากบริษัทยักษ์ใหญ่ เพราะมันไม่ได้ช่วยให้เกิดชุมชนที่เข้มแข็ง เงินที่คุณจ่ายไปจะไหลออกไปที่อื่น ออกนอกชุมชนของคุณ ไม่ได้กลับมาสู่เชียงดาวหรือประเทศไทย และไม่ได้สนับสนุนความหลากหลายด้วย ถ้าคุณปลูกสิ่งต่าง ๆ ได้ คุณปลูกผลไม้หรือผักได้หลากหลายชนิด ผมคิดว่าแบบนั้นจะทำให้คุณมีสุขภาพที่ดีขึ้น แข็งแรงขึ้น และมีอิสระมากขึ้น

Dek Doi ลูกครึ่งไทย-อังกฤษที่รักษาวิถีบ้านนอกในเชียงดาวด้วยปาร์ตี้ หนังสือ และพัฒนาอสังหาฯ

“ผมเชื่อว่าทุกสิ่งทุกอย่างมาจากผืนดิน และผมโชคดีที่ได้อยู่ที่ประเทศไทย ทุกอย่างเจริญเติบโตจากผืนดินแห่งนี้ได้ ไม่ควรมีใครอดอยาก เราปลูกทุก ๆ อย่างได้ ฉะนั้นบ้านที่ผมออกแบบไว้สำหรับลูกค้า จึงต้องการนำเสนอเรื่องนี้ ผมไม่อยากนำเสนอเรื่องที่คุณจะมีบ้าน มีที่จอดรถ มีเครื่องปรับอากาศ และมีบ้านที่ออกแบบมาเพื่อสอดรับกับวิถีที่จะออกไปซื้อของได้ทุกอย่าง แต่ผมอยากนำเสนอสิ่งที่มีอยู่ในชนบทแต่ในเมืองไม่มี นั่นคือสิ่งที่ผมจะทำ และเชื่อว่าเป็นสิ่งที่ลูกค้ากำลังมองหาเมื่อมาที่นี่ พวกเขาต่างเบื่อหน่ายเมือง เบื่ออพาร์ตเมนต์ แต่ที่นี่เขาจะครอบครองผืนดินของเขาเองได้ มีสวนที่ผลิตอาหารให้กับเขาได้ 

“ผมต้องการสร้างชุมชนแบบนั้นขึ้นมา เป็นการขยายจากชุมชนที่ผมอยู่ เป็นชุมชนที่ทุกบ้านปลูกผลผลิตไว้เลี้ยงดูตัวเองและเลี้ยงดูคนในชุมชน สิ่งที่ Dek Doi พยายามทำมาตลอด คือการแสดงให้เห็นถึงความเป็นไปได้ นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมสร้างโปรเจกต์เด็กดอยบ้านนอก ผมอยากแสดงให้ผู้คนเห็นว่า การย้ายมาอยู่ที่นี่ มีวิถีชีวิตแบบชาวบ้านมันเป็นไปได้ และคุณไม่ต้องใช้เงินมากมาย คุณซื้อที่ดินในราคาถูก สร้างบ้านด้วยตัวเอง ค่อย ๆ ทำก็ได้ เด็กดอยบ้านนอกที่ผมทำ ผมไม่ได้ทำสำหรับคนรวย ผมจะแสดงให้เห็นว่ามันเป็นไปได้ที่ทุกคนย้ายชีวิตมาอยู่ที่บ้านนอก มีอาหารดี น้ำดี อากาศดี ทุกคนรู้จักกัน มีความเป็นชุมชน และเป็นชุมชนที่แข็งแรง เป็นสิ่งที่เมืองใหญ่ไม่มี”

วิลยิ้มหลังอธิบายความฝันที่เขามีต่อเชียงดาว รอยยิ้มของเขายังคงยียวนเผยให้เห็นฟันซี่ทอง แต่คราวนี้รอยยิ้มนั้นก็เผยให้เห็นหัวใจของเด็กดอยคนนี้ ที่รอต้อนรับผู้คนที่มีความคิดฝันเช่นเดียวกับเขา… ยินดีต้อนรับกลับสู่บ้านนอก 

Dek Doi ลูกครึ่งไทย-อังกฤษที่รักษาวิถีบ้านนอกในเชียงดาวด้วยปาร์ตี้ หนังสือ และพัฒนาอสังหาฯ

Dek Doi

เว็บไซต์ : www.dek-doi.com

Facebook : Dek Doi

Instagram : dekdoi.chiangdao

Airbnb : www.airbnb.com/p/dekdoi-chiangdao

Writer

Avatar

อนิรุทร์ เอื้อวิทยา

นักเขียน และ ช่างภาพอิสระ ปัจจุบันชนแก้วอยู่ท่ามกลางเพื่อนฝูงที่เชียงใหม่

Photographer

Avatar

ธนพล บุญสุภา

เกิดและโตเชียงใหม่ ตอนนี้ (พยายาม) ถ่ายภาพเป็นอาชีพ ดื่มอเมริกาโน่ทุกเช้า ออกกำลังกายทุกเย็น มีรอยสักสองลาย