ทุกครั้งที่พูดถึงศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย ภาพความทรงจำที่เข้ามาเสมอคือภาพที่เราใส่ชุดไทยแต่งหน้าเข้มๆ รวบผมตึงเกล้ามวย ฝืนยิ้มด้วยความเขิน ยืนอยู่หน้าโรงละคร ที่แม่เป็นคนถ่ายรูปนี้ให้ เราจำได้แม้กระทั่งชุดที่แม่ใส่ในวันนั้น รอยยิ้มและความตื่นเต้นของแม่กับการแสดงของเรา นักเรียนชั้นประถม 1 กับเพื่อนๆ ในห้อง เราจำไม่ได้ว่าวันนั้นเรารำเพลงอะไร จำการแสดงไม่ได้เลย แต่จำรูปถ่ายใบนี้และรอยยิ้มของแม่ในวันนั้นได้แม่น

ชื่นใจ

เมื่อวันศุกร์ที่ 30 มีนาคม 2561 คือวันสุดท้ายแห่งการเรียนของนักเรียนโรงเรียนรุ่งอรุณทุกระดับชั้น ในวันนี้เป็นวันที่เด็กๆ จะได้โชว์ผลงานอันเกิดจากการได้ลงมือ ลงแรง และเก็บเกี่ยวองค์ความรู้กันมาตลอดทั้งเทอม เป็นการแสดงที่เด็กๆ มีส่วนร่วมคิด ร่วมทำ ร่วมซ้อม และร่วมออกความคิดเห็น ตลอดจนร่วมแสดงไปกับคุณครูและผู้ปกครองในบางโชว์

โรงเรียนรุ่งอรุณ

โรงเรียนรุ่งอรุณ โรงเรียนรุ่งอรุณ

‘The Sound of Roong-Aroon ๒๑ ปีแห่งการเรียนรู้การแสดงตลอด 3 ชั่วโมง มีเด็กนักเรียนตั้งแต่เด็กอนุบาล 3 จนถึงมัธยม 6 และศิษย์เก่า ผลัดกันออกมาแสดง ทั้งร้อง รำ เล่นดนตรีไทยและดนตรีสากล มากกว่านั้น ทั้งเบื้องหน้าที่เราเห็นและเบื้องหลังที่ต้องจัดแจงเตรียมฉาก ไฟ เสียง ล้วนแล้วแต่เป็นฝีมือเด็กนักเรียนทั้งนั้น เพราะโรงเรียนเปิดพื้นที่และให้โอกาสเด็กๆ แสดงศักยภาพไปพร้อมๆ กับการได้ทดลองทำเพื่อค้นหาตัวเองจนเจอในที่สุด

ในวันสุดท้ายของการเรียนการสอน ไม่ว่าจะเด็กอนุบาล 3 ที่กำลังจะก้าวไปสู่การเป็นเด็กประถม หรือเด็กประถม 6 ที่กำลังจะก้าวไปสู่ชีวิตอีกขั้นของการเป็นเด็กมัธยม และเด็กมัธยม 6 ที่กำลังจะก้าวออกจากรั้วโรงเรียนเพื่อก้าวต่อไปในรั้วมหาวิทยาลัย ความรื่นเริง ตื่นเต้น กังวล หรือแม้แต่งานเลี้ยงฉลองที่เราอาจจะเห็นจนชินตาในวาระเหล่านี้ในที่อื่นๆ แต่ที่นี่วันสุดท้ายของการเป็นนักเรียนคือการแสดงให้ผู้ปกครอง ครู ได้เห็นว่า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานั้น พวกเขาพร้อมแล้วแค่ไหน

โรงเรียนรุ่งอรุณ โรงเรียนรุ่งอรุณ โรงเรียนรุ่งอรุณ

ภายนอกหอประชุม ภาพที่เราเห็นคือรอยยิ้มของผู้ปกครองหลายๆ คน ซึ่งบางครั้งก็ปนความตื่นเต้นที่จะได้เห็นการแสดงของลูกๆ อยู่ในที ความรู้สึกของเราในตอนนั้นทำให้นึกถึงตัวเองตอนเป็นเด็กแล้วเห็นแม่ตื่นเต้น ซึ่งบางครั้งอาจจะมากกว่าเราที่เป็นคนแสดงด้วยซ้ำ 🙂

และเมื่อนึกถึงตัวเองในตอนนี้ แม้ว่าชื่นใจจะยังอยู่เพียงอนุบาล 1 ไม่ได้มีการแสดงอะไรในวันนี้ เป็นเพียงผู้ชมตัวจิ๋วที่มาคอยดูต้นแบบอย่างพี่ๆ เราเองในฐานะผู้ปกครองก็ยังอดตื่นเต้นไปด้วยไม่ได้ค่ะ

โรงเรียนรุ่งอรุณ โรงเรียนรุ่งอรุณ

โรงเรียนรุ่งอรุณ

การแสดงในวันนั้นจบลงด้วยละครของพี่มัธยม 6 เป็นละครเวทีที่เต็มไปด้วยความตั้งใจของเด็กๆ ทุกภาคส่วน เสียงปรบมือดังลั่นหลังจากทุกโชว์จบลง นอกจากความภูมิใจของคนเป็นพ่อ แม่ และคุณครู ที่ได้เห็นความตั้งใจของเด็กๆ บนเวทีแล้ว เสียงปรบมือเหล่านี้ยังเป็นเหมือนการแสดงความยินดีและให้กำลังใจเด็กๆ ที่พยายามกันมาตลอดทั้งเทอม และจะเป็นแบบนี้ตลอดไปสำหรับที่นี่รุ่งอรุณ

Writer & Photographer

Avatar

พนิดา เอี่ยมศิรินพกุล

เริ่มต้นงานแรกหลังเรียนจบและงานเดียวจนถึงปัจจุบันคืองานในวงการสิ่งพิมพ์ รักงานบรรณาธิการและงานเขียน ตอนนี้มีอาชีพเป็นคุณแม่และภรรยาที่ทำงานที่รักไปด้วย อ่อนไหวง่ายและภูมิต้านทานต่ำเมื่อเจอกับเรื่องราวกระจุกกระจิก และคอยหาเวลาว่างเพื่อเก็บมาเป็นซีรีส์กุ๊กกิ๊ก ไกด์ อยู่เสมอ