บททดสอบ 1 เดือน 4 เมือง ในอเมริกา จากการหนีมาสู่การยอมรับความจริง
ไฟล์ทบิน 16 ชั่วโมงลงจอดที่ Washinton Dulles International Airport ประเทศที่ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะมาฝากตัวรักษาใจใน 1 เดือนหลังจากนี้
แต่ที่นี่เราบอกว่าจะมาด้วยกัน
วอชิงตัน ดี.ซี. ไม่ใช่เมืองวุ่นวาย ทุกคนล้วนออกไปทำงานกันแบบเงียบๆ ทานอาหารกันเงียบๆ อยู่ในหมู่บ้านกันแบบเงียบๆ และถ้าเงียบกันแบบนี้ไม่ดีกับใจแน่ๆ
จาก ดี.ซี. มุ่งออกสู่ไนแองการ่า อยากจะไปเห็นกับตาว่าน้ำตกที่ใหญ่ที่สุดในโลกมันเป็นอย่างไร และแน่นอนว่าไม่ผิดหวัง ความอลังการสมคำร่ำลือและตำราเรียนสมัยเด็ก การได้ล่องเรืออยู่ระหว่างน้ำตกเป็นประสบการณ์ที่คงไม่ได้มีโอกาสได้ทำบ่อยๆ
เธอบอกว่าอยากมาด้วยกันนี่นะ
จบจากไนแองการ่า ฉันหยุดที่บอสตัน ฮาร์วาร์ด เอ็มไอที เมืองแห่งการศึกษาและเต็มไปด้วยนักศึกษา กุ้งลอบสเตอร์ตัวยักษ์เนื้อแน่น และการล่องเรือชมวิวเมืองที่สวยมาก
บอสตันไงเธอ ที่เธออยากมา
จากไนแองการ่า ฉันกำลังเดินทางเข้าสู่มหานครที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลกอย่าง New York City
ความวุ่นวายแต่เหงาอย่างประหลาด เสียงดังอึกทึกแต่ไม่ได้ยินเสียงของผู้ใด บันไดหน้า The MET ที่เต็มไปด้วยผู้คนแต่เหมือนนั่งอยู่คนเดียว วิวเกาะแมนฮัตตันจากเรือกลางแม่น้ำ สะพานบรูคลิน เทพีเสรีภาพ และมื้อเย็นคนเดียวกลาง Times Square มันเงียบงันกว่าทุกมื้อในชีวิต
นิวยอร์กที่เธออยากมาเห็น ฉันมาถึงก่อนแล้วนะ
กลับสู่เวอร์จิเนีย เมืองที่น่ารัก สวยงาม ผู้คนเป็นมิตร มีร้านอาหารไทยที่อร่อย มีพี่ชายบ้านตรงข้ามที่พร้อมพาฉันเที่ยว และมีสวนริมน้ำที่ให้ฉันทิ้งความเจ็บปวดที่เก็บกักทั้งหมด
เราคงไม่มีโอกาสได้มาเห็นด้วยกันอย่างที่คุยกันไว้แล้ว ถ้าเธอได้มา คิดถึงฉันแบบนี้บ้างก็ดี
