ภาพถ่ายชุดนี้ ต้องการสื่อถึงความหมายของคำว่าบ้านจากความคิดคนไร้บ้าน แม้จะมีความหมายที่แน่นอนระบุในพจนานุกรม แต่คำว่าบ้านของเเต่ละคนแตกต่างกัน

สำหรับคนไร้บ้าน คำว่าบ้านคือที่ที่อยู่แล้วรู้สึกปลอดภัย ไม่ต้องสวยหรู เพียงแค่สามารถหลับนอนโดยไม่กังวลอันตราย ซึ่งสาเหตุหลักๆ ที่พวกเขาเลือกออกมาใช้ชีวิตนอกบ้านเพราะไม่ต้องการเป็นภาระครอบครัว บางกลุ่มมีปัญหาและมีโรคประจำตัวทำให้อยู่กับครอบครัวไม่ได้ บางคนออกจากบ้านมาโดนขโมยกระเป๋า พอเป็นเวลานานทำให้ขาดสิทธิ์ทางทะเบียนราษฎร์ และอีกสิ่งที่สำคัญคือพวกเขาต้องการอิสระ
การทำงานชิ้นนี้ ต้องคำนึงถึงเรื่องความปลอดภัยเป็นอันดับแรก ทั้งเรื่องความมืด มุมอับแสง เพราะคนไร้บ้านส่วนมากจะออกหาจับจองพื้นที่หลับนอนในช่วงกลางคืน การที่เราจะบุกไปขอคนเหล่านี้ถ่ายภาพไม่ใช่เรื่องง่าย และคนภายนอกอาจมองว่าน่ากลัว 

พอได้ทำงานเกี่ยวกับพวกเขาเหล่านี้อย่างจริงจัง ทำให้ทัศนคติของเราเปลี่ยนไป เรามองคนจากภายนอกไม่ได้ หลายคนให้ความร่วมมือเล่าชีวิตที่แสนยากลำบาก ผ่านมรสุมชีวิตมาต่างๆ นานา การถ่ายภาพชุดนี้ทำให้เราได้เห็นแง่มุมความคิดของคนที่สังคมไม่เห็นค่า ไม่มีแม้แต่สิทธิในการเรียกร้องความเป็นธรรมให้ตนเอง 

เราอยากเป็นส่วนหนึ่งในการเผยแผ่เรื่องของกลุ่มคนที่ไม่มีกระบอกเสียงมากพอ ที่แม้ว่าพวกเขาจะเลือกชีวิตไร้บ้าน แต่ไม่ได้แปลว่าไม่อยากมีบ้านที่สมบูรณ์

*หมายเหตุ ภาพถ่ายชุดนี้เป็นงานวิจัยทีสิสที่รวบรวมข้อมูลมาตั้งแต่มกราคม-มิถุนายน พ.ศ. 2563 สำรวจข้อมูลกับคนไร้บ้านบริเวณถนนราชดำเนินและหัวลำโพง

Write on The Cloud

Photo Essay

ถ้าคุณมีเซ็ตภาพถ่ายที่อยากมาอวดในคอลัมน์นี้ ช่วยส่งเซ็ตภาพพร้อมคำบรรยาย(แบบไม่ยาวมาก) รูปถ่ายผู้เขียน ประวัติส่วนตัวผู้เขียน ที่อยู่ เบอร์โทรติดต่อ และชื่อ facebook มาที่อีเมล [email protected] ระบุหัวข้อว่า ‘ส่งต้นฉบับสำหรับคอลัมน์ Photo Essay

ถ้าเซ็ตรูปของคุณได้รับการตีพิมพ์ลงในเว็บไซต์ เราจะส่งสมุดลิมิเต็ดอิดิชัน จาก ZEQUENZ แบรนด์สมุดสัญชาติไทย ทำมือ 100 % เปิดได้ 360 องศา ให้เป็นที่ระลึกด้วยนะ

Writer & Photographer

Avatar

โสรยา เขียวอ่อน

ช่างภาพสาวที่เพิ่งเรียนจบการถ่ายภาพ ชอบเดินทาง รักกลิ่นกาแฟและหนังสือเก่า ถ่ายภาพลงอินสตาแกรมคือความสุข ใฝ่ฝันการมีชีวิตที่เรียบง่าย IG : Toeyyso